Σε κάθε κοινωνία, όπου υπάρχουν αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ανθρώπων, υπάρχουν περιστασιακές ασυμμετρίες (άλλος είναι πιο δυνατός, πιο γρήγορος, έχει περισσότερη πείρα ή γνωρίζει καλύτερα ορισμένα θέματα). Αυτές οι ασυμμετρίες καθορίζουν ασύμμετρες σχέσεις. Οι διαφορικές ικανότητες, λοιπόν, δημιουργούν περιστασιακές ανωτερότητες, όχι όμως κοινωνική ιεραρχία, διότι οι ικανότητες αυτές είναι κατανεμημένες στον πληθυσμό τυχαία· δεν είναι κληρονομιά ορισμένων ατόμων ή μιας κοινωνικής ομάδας. Ο διαφορισμός στις ικανότητες μπορεί να προκαλέσει εξαναγκασμό, όμως ο εξαναγκασμός που πηγάζει από τη διαφορά ρώμης, εξυπνάδας, γνώσης, επιτηδειότητας., δεν είναι πολιτική κυριαρχία και ως εκ τούτου κανένας δεν της αποδίδει «νομιμότητα». Απεναντίας αυτές οι συγκυριακές «ανωτερότητες» μπορεί και να αναζητούνται: όταν π.χ. θέλεις να χτίσεις έναν τοίχο αναζητάς τον καλύτερο κτίστη.
(More …)
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Απάντηση