
Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Γ. Ν. Ραγκούση συγκροτήθηκε, ύστερα από πρόταση του Προέδρου του ΑΣΕΠ και του Συνηγόρου του Πολίτη, το Ειδικό Συμβούλιο Επιλογής Προϊσταμένων (ΕΙ.Σ.Ε.Π.), η σύσταση του οποίου προβλέπεται από το Ν. 3839/2010, ως εξής:
Ο Πρόεδρος:
Φώτιος Μπολόφης του Γεωργίου, Αντιπρόεδρος του Α.Σ.Ε.Π., με αναπληρωτή τον Δημήτριο Σουλτανιά του Αθανασίου, Αντιπρόεδρο του Α.Σ.Ε.Π.
ΜΕΛΗ:
1. Ιωάννης Βασιλόπουλος του Κωνσταντίνου, Σύμβουλος Α.Σ.Ε.Π., με αναπληρωτή τον Στέφανο Μετάκο του Γεωργίου, Σύμβουλο Α.Σ.Ε.Π.
2. Δημήτριος Γκουλούσης του Κωνσταντίνου, Σύμβουλος Α.Σ.Ε.Π., με αναπληρωτή τον Ιωάννη Παπαδημητράκη του Αλεξάνδρου, Σύμβουλο Α.Σ.Ε.Π.
3. Μαρία Θεοδωράκη-Ρεντούμη του Μελετίου, Σύμβουλο ΑΣΕΠ, με αναπληρώτρια την Θάλεια Φωτεινοπούλου-Κατσιώτη του Αλεξάνδρου, Σύμβουλο Α.Σ.Ε.Π.
4. Σταματίνα Γιαννακούρου του Παναγιώτη, Βοηθός Συνήγορος για την Ισότητα των Φύλων, με αναπληρωτή τον Βασίλειο Καρύδη του Χαριλάου, Βοηθό Συνήγορο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Ακολουθεί σχετικό άρθρο του Υπουργού Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Γ. Ν. Ραγκούση, όπως δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ στις 17 Απριλίου στο οποίο αιτιολογείται και εξηγείται η ανάγκη που οδήγησε στην θέσπιση του ως άνω οργάνου:
«Αναζητώντας τις βαθύτερες αιτίες για τη διάλυση του Δημοσίου, την αποτελμάτωση της παραγωγικότητας των δημοσίων υπαλλήλων και την καθήλωση της αποτελεσματικότητας σε όλο το δημόσιο τομέα, καταλήγει κανείς ανεπιφύλακτα στον καθοριστικό ρόλο της αναξιοκρατίας στις προαγωγές. Με μία φράση, οι πελατειακές σχέσεις στις προαγωγές σκότωσαν το Δημόσιο. Διότι ενώ στις προσλήψεις είχαν καταβληθεί προσπάθειες για τον περιορισμό έστω των αυθαιρεσιών, οι προαγωγές παρέμειναν πάντα το λάφυρο του κομματικού νικητή.
Η χειραγώγηση 25.000 προϊσταμένων με ευνοιοκρατικά, πελατειακά κριτήρια, όχι μόνο κομματικά αλλά και προσωπικά, των υπουργών, οδήγησαν στη λαφυραγώγηση του δημοσίου. Ήταν από τα μελανότερα σημεία, το βαθύ σκοτάδι, της Μεταπολίτευσης. Οι μισοί εν δυνάμει προϊστάμενοι, προσκείμενοι στο νικητή, δεν είχαν κανένα κίνητρο παραγωγικότητας, αφού η κομματική εύνοια ήταν εγγύηση προαγωγής. Οι άλλοι μισοί, οι μη προσκείμενοι, δεν είχαν επίσης κανένα κίνητρο, αφού γνώριζαν ότι δεν έχουν καμιά ελπίδα. Αυτό εκτέλεσε εν ψυχρώ κάθε κίνητρο παραγωγικότητας, ευσυνειδησίας, αποτελεσματικότητας.
(More …)
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Απάντηση