Γιατί ο Κ.Αργουζής εχθρεύεται το υγειονομικό αεροπλάνο
Δικαιολογείται η στάση του επάνω σε αυτό το θέμα;
ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ έχει ξεκινήσει μία νέα, εντεινόμενη προσπάθεια κριτικής εναντίον των συμπολιτών μας που εθελοντικά συμμετέχουν στο διοικητικό συμβούλιο του Βελέντζειου Ιδρύματος Πάρου. Το επίκεντρο της κριτικής είναι το αεροπλάνο δωρεάν διακομιδών ασθενών της Πάρου του οποίου την ευθύνη διαχείρισης έχει το διοικητικό συμβούλιο του Ιδρύματος.
Ο κύριος «τροφοδότης» αυτής της κριτικής είναι ο πρώην δήμαρχος Πάρου Κ.Αργουζής.
Το parosnews.gr δεν αντιτίθεται στο δικαίωμα κριτικής που ασκεί ο εν λόγω πρώην πολιτικός. Θεωρούμε ότι όλοι όσοι ασχολούνται με τα κοινά, θα πρέπει να υπόκεινται σε έλεγχο. Κορυφαίο «εργαλείο» του ελέγχου είναι η κριτική. Ωστόσο, είμαστε απολύτως υπέρ του δόγματος: «και οι κρίνοντες, κρίνονται». Με αυτό το επιχείρημα, το παρόν κείμενο κατατίθεται για προβληματισμό, ακόμη και προς τον ίδιο τον Κ. Αργουζή.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΕΛΕΝΤΖΕΙΟ;
Το Ίδρυμα είναι ένας οργανισμός που υπάρχει γύρω από ένα περιουσιακό σύνολο το οποίο στοιχειοθετήθηκε από έναν ιδιώτη – ευεργέτη (τον αείμνηστο Βελέντζα) που έζησε στο παρελθόν, ο οποίος, όταν βρισκόταν ακόμη εν ζωή, αποφάσισε οι καρποί του περιουσιακού του στοιχείου να διατίθενται εσαεί για το καλό συγκεκριμένων λειτουργιών που ενυπάρχουν στην κοινωνία της Πάρου. Κυρίως, να ενισχύονται άμεσα ή επικουρικά με πράξεις και χρήματα τομείς γύρω από τη δημόσια υγεία, αλλά και διασταλτικά ερμηνευμένοι σκοποί γύρω από το καλό των ανθρώπων της Πάρου.
Ο άνθρωπος προέβλεψε ότι δεν θα ζήσει αιώνια και γι’ αυτό όρισε ο ίδιος εγγράφως, ότι συμπατριώτες του, με καλή πρόθεση και εθελοντική συμμετοχή θα φροντίζουν, ώστε το ίδρυμα που θα διαχειρίζεται την περιουσία του, θα μπορεί να την προστατεύει, ώστε να παράγονται «καρποί», δηλαδή έσοδα, ώστε να μπορούν να δίνονται για τους καλούς σκοπούς επιβοήθησης της Παριανής κοινωνίας που αναφέραμε προηγούμενα.
Από τα παραπάνω κρατάμε ότι: τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, σύμβουλοι κλπ, είναι όλοι ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΑΣ.
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Μέχρι το 2003 το «Βελέντζειο Ίδρυμα» ήταν ένας οργανισμός που επιτελούσε τους στόχους του σε κάποιο βαθμό, αλλά δεν είχε καμία ουσιαστική σχέση με την κοινωνία της Πάρου. Κανείς Παριανός, εκτός από τους «μυημένους» (π.χ: κανένας δικηγόρος που οικονομούσε ανεξέλεγκτα, κανένας κρατικός υπάλληλος του τομέα υγείας) και τα μέλη του, δεν γνώριζαν τι χρήματα έχει ως έσοδα το ταμείο του Ιδρύματος από την περιουσία του στην Αθήνα, ποιο μέρος τους επενδύεται στους σκοπούς του Ιδρύματος υπέρ της Παριανής κοινωνίας, καθώς και ποιοι αμείβονται για να προσφέρουν υπηρεσίες στο «Βελέντζειο».
Επίσης, όσο και να ψάξει κανείς, δεν θα βρει αποδείξεις για το που πήγαιναν χρήματα που έδινε το Βελέντζειο σε δημόσιους οργανισμούς του νησιού, όπως το Κέντρο Υγείας Πάρου.
Δηλαδή, τα εκάστοτε μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Βελεντζείου αποφάσιζαν να δίνουν κάποιες χιλιάδες ευρώ (ή δραχμές) στο Κέντρο Υγείας. Το Κέντρο Υγείας ποτέ δεν έδινε αναφορά με συγκεκριμένες αποδείξεις και παραστατικά που διατίθεντο αυτά τα χρήματα, δραχμή τη δραχμή, ευρώ το ευρώ.
Για όλα αυτά, μπορούμε να ανοίξουμε οποιαδήποτε δημόσια συζήτηση τυχόν χρειαστεί.
Το ζήτημα είναι ότι τα τελευταία χρόνια, ο ισολογισμός διαχείρισης των οικονομικών του Ιδρύματος δημοσιεύεται υποχρεωτικά και διανέμεται από το ίδρυμα.
Βεβαίως, παρατηρείται το φαινόμενο κάποιοι προφανώς κακόβουλοι, να μην τον διαβάζουν σωστά και να μεταφέρουν λανθασμένα τα δεδομένα του.
Από τα παραπάνω κρατάμε ότι: κανείς δήμαρχος της Πάρου μέχρι το 2003 δεν είχε ζητήσει για όλα τα παραπάνω να απολογηθούν δημόσια τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του «Βελέντζειου». Ο Κ. Αργουζής, από το 1994 έως το 2002 που διετέλεσε δήμαρχος Πάρου, ουδέποτε ζήτησε δημόσια έλεγχο για τις πράξεις του Βελέντζειου Ιδρύματος και των συμπατριωτών που εθελοντικά θήτευαν στο διοικητικό του συμβούλιο.
Η ΑΛΛΑΓΗ
Το 2003 ο νεοεκλεγείς – τότε – δήμαρχος Πάρου Γ. Ραγκούσης αποφάσισε να αξιοποιήσει την ύπαρξη του Βελέντζειου Ιδρύματος. Δρομολόγησε τις ενέργειες του, αφού μελέτησε το καταστατικό και τα οικονομικά του στοιχεία από προφορικές πληροφορίες, διότι γραπτές, μέχρι τότε, δεν υπήρχε υποχρέωση να διατίθενται και να δημοσιεύονται πουθενά. Εκμεταλλευόμενος πολιτικά στελέχη του συνδυασμού του, όπως τον πιλότο Ευριπίδη Ακάλεστο, αλλά και την μετέπειτα (και μέχρι τούδε) πρόεδρο του Ιδρύματος, δικηγόρο Νάνσυ Κεσκινίδου, αποφάσισε: α) να «καθαρίσει» το ζήτημα της θέσης του εκάστοτε μη Παριανού προέδρου (μέχρι τότε τη θέση καταλάμβανε ο εκάστοτε αδιάφορος για την προκοπή του Ιδρύματος) Ειρηνοδίκη Πάρου και στη συνέχεια, β) να αναλάβει το Βελέντζειο Ίδρυμα να χρηματοδοτήσει το πλέον μεγαλόπνοο σχέδιο υποβοήθησης του Κέντρου Υγείας Πάρου, να αποκτηθεί ένα αεροπλάνο που θα έλυνε το πρόβλημα της μεταφοράς ασθενών της Πάρου και της Αντιπάρου, από τα νησιά μας προς την Αθήνα.
Το πέτυχε και αποκόμισε πολιτικά οφέλη, αλλά σαν «καλός» εγωκεντρικός πολιτικός της μεταπολίτευσης, ουδέποτε εργάστηκε για να εξασφαλίσει την πολιτική του, πέρα από τη θητεία του.
Σε αυτό το σχέδιο αντιτάχθηκαν τότε, δύο είδη πολιτών: α) οι πολιτικοί αντίπαλοι του Γ. Ραγκούση για λόγους στείρας πολιτικής αντιπαράθεσης και β) εκείνοι που είχαν «λερωμένη» τη φωλιά τους, είτε γιατί δεν είχαν σκεφτεί να αξιοποιήσουν την ύπαρξη του «Βελέντζειου» στην Πάρο, είτε γιατί οικονομούσαν από τους πόρους του «Βελέντζειου» μέχρι τότε.
Και τα δύο είδη, έχασαν. Η πρωτοβουλία του συνδυασμού του Γ. Ραγκούση επιδοκιμάστηκε σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις: 1) μερικώς, στις δημοτικές εκλογές του 2002, ως προς τη σύλληψη της ιδέας, 2) ολικώς, στις δημοτικές εκλογές του 2006, όπου σχεδόν όλα είχαν τελειώσει γύρω από το «Βελέντζειο αεροπλάνο αερομεταφοράς ασθενών της Πάρου».
Από τα παραπάνω κρατάμε ότι: ο Κ. Αργουζής φαίνεται ότι δεν ξέχασε ποτέ πως έχασε με τεράστια διαφορά ψήφων, από την πρώτη Κυριακή των εκλογών του 2002, από τον πρωτοεμφανιζόμενο Γ. Ραγκούση.
Ξέχασε όμως ότι τα «είχε ο ίδιος κάνει θάλασσα» ως δήμαρχος, δηλαδή ότι έχασε από τα δικά του τεράστια λάθη. Ξέχασε ότι ηττήθηκε με τεράστια διαφορά ψήφων και από τον δεύτερο υποψήφιο εκείνων των εκλογών, τον φαρμακοποιό Νίκο Φραγκούλη. Ξέχασε ότι ο ίδιος ως δήμαρχος, ουδέποτε είχε σκεφτεί να αξιοποιήσει το «Βελέντζειο», ουδέποτε είχε ζητήσει να ελεγχθεί η λειτουργία του Ιδρύματος.
ΣΗΜΕΡΑ
Από τον αντιφατικό τρόπο που ο Κ.Αργουζής σήμερα δομεί την επιχειρηματολογία του και ασκεί την κριτική του, σε σχέση με την εποχή που υπήρξε δήμαρχος, δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τις παράλογες απαιτήσεις του από το διοικητικό συμβούλιο του «Βελέντζειου». Τις αντιλαμβανόμαστε – με αιτία την αντιφατικότητα Αργουζή – ως εμμονή με την ύπαρξη του αεροπλάνου αερομεταφορών.
Και εξηγούμαστε:
1) Ο Κ. Αργουζής ζητά από τους συμπατριώτες του εθελοντές που μετέχουν στο διοικητικό συμβούλιο του Ιδρύματος να απολογηθούν σε λαϊκές συνελεύσεις, ακόμη και να παραιτηθούν από τις θέσεις τους, επειδή δεν πετά το «Βελέντζειο αεροπλάνο».
Θυμίζουμε ότι το διοικητικό συμβούλιο του Βελέντζειου έχει ρητά εξηγήσει σε όλους (συναντήσεις με επικεφαλής πολιτικών παρατάξεων δημοτικού συμβουλίου, συνεδριάσεις «Συντονιστικού Υγείας», ανακοινώσεις, δελτία τύπου κλπ) ότι το αεροπλάνο δεν πετά, αφενός επειδή για ένα διάστημα δεν υπήρχαν τα χρήματα για να στηρίξουν τις πτήσεις του, αφετέρου διότι τους τελευταίους μήνες γίνεται προσπάθεια να επιλυθεί η οικονομική του στήριξη με την ένταξη του στο σύστημα του κράτους για τη δημόσια υγεία στα νησιά μας.
Στην προσπάθεια του αυτή το «Βελέντζειο» δεν έχει επιτύχει το 100% των στόχων του ακόμη.
Όμως ας αναρωτηθούμε: στον τομέα της υγείας στα νησιά Πάρου – Αντιπάρου, ποιος έχει πετύχει έστω και το 1% των στόχων του;
Για παράδειγμα: ο Κ. Αργουζής ανέλαβε εθελοντικά τον συντονισμό του «Συντονιστικού» για την υγεία μέχρι και πέρυσι. Τον βοηθήσαμε όλοι (ΜΜΕ, φορείς, σύλλογοι, κόμματα, πολίτες κλπ), έγιναν συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, πορείες στην Αθήνα, δημοψήφισμα …
και παρόλα αυτά, ούτε ο ένας βασικός στόχος δεν έχει ικανοποιηθεί ακόμη από όλες αυτές τις προσπάθειες, δηλαδή να διορισθεί ένας μόνιμος παιδίατρος για τα νησιά μας.
Και όλα αυτά, μετά από 4 χρόνια αγώνα!!!
Όχι δύο, κατά τα οποία αναζητούνται τα χρήματα για τις πτήσεις του αεροπλάνου υγείας μόνο από το επταμελές συμβούλιο του Ιδρύματος!
ΠΟΙΟΣ ΖΗΤΗΣΕ από τον Κ. Αργουζή να παραιτηθεί;
ΠΟΙΟΣ ΖΗΤΗΣΕ από κάποιον να απολογηθεί – σαν να είναι υπάλληλος – για την εθελοντική του συνδρομή σε έναν στόχο για το καλό της κοινωνίας μας;
Κατά συνέπεια, τίθεται το εύλογο ερώτημα: με ποια ακριβώς δικαιολογία θα στήσουμε λαϊκά δικαστήρια για εθελοντές συμπατριώτες μας που μετέχουν μάλιστα, σε ένα ίδρυμα που διέπεται από κανόνες ιδιωτικού δικαίου;
2) Ο Κ. Αργουζής υπέπεσε στο σοβαρότατο ατόπημα να εκμεταλλευτεί την αγωνία και τη συγκίνηση της Παριανής κοινωνίας για δύο νέους που τραυματίστηκαν πρόσφατα σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, προκειμένου να ενισχύσει την κριτική του εναντίον των ανθρώπων του «Βελέντζειου», ακόμη και να ζητήσει την παραίτησή τους.
Την ίδια στιγμή, δημιούργησε απορίες πως είναι δυνατόν να μην εγκαλεί – ως πρώην συντονιστής του «Συντονιστικού» – ούτε στο ελάχιστο την Πολιτεία:
– που δεν έστειλε εκείνη την ημέρα ελικόπτερο σούπερ πούμα για να παραλάβει τα επείγοντα περιστατικά,
– την Πολιτεία που μετέφερε για άλλη μία φορά δύο νέα παιδιά μέσα σε βάρκες ιδιωτών που πληρώνονται αδρά για την χρονοβόρα και επισφαλή μεταφορά δια θαλάσσης στη Μύκονο, από την οποία ύστερα από πολλές ώρες έφτασαν στην Αθήνα για να γιατρευτούν με C – 130.
Πως ένας πρώην δήμαρχος που εσχάτως δηλώνει και αριστερός, με αφορμή ένα τέτοιο περιστατικό, εγκαλεί τα μέλη ενός ντόπιου ιδρύματος επειδή δεν έχουν κατορθώσει να νικήσουν – από μόνοι τους – το γραφειοκρατικό ελληνικό δημόσιο που δεν έχει υπογράψει ακόμη την ένταξη του αεροπλάνου σε χρηματοδότηση (για τα πάγια μόνο, τα υπόλοιπα θα παραμείνουν στο «Βελέντζειο»), και δεν εγκαλεί το κράτος που εν έτει 2014 δεν έχει καταφέρει να πετά ένα πολεμικό ελικόπτερο για να διασώσει δύο παιδιά σε ένα νησί;
Θυμίζουμε στον Κ. Αργουζή, ότι ως πολίτες δια των φόρων μας πρέπει να έχουμε απαιτήσεις και δικαιώματα για την πτήση κρατικού μέσου για την ασφάλεια των νησιωτών.
Το «Βελέντζειο Αεροπλάνο» μέχρι σήμερα, πληρώνεται για να υπάρχει, από τους κόπους του αείμνηστου Βελέντζα. Πετούσε, όσο υπήρχαν χρήματα από πολίτες, ουδείς όμως φρόντισε να συνεχίσουν να υπάρχουν ή να εξευρεθούν.
Το ερώτημα: «γιατί το «Βελέντζειο» δεν χρηματοδοτεί και τη συντήρηση και την πτήση του αεροπλάνου είναι λάθος ερώτημα. Απλούστατα, διότι το Ίδρυμα δεν διαθέτει ανεξάντλητες οικονομικές δυνατότητες, και επιπλέον, συνεχίζει να χρηματοδοτεί το ένα μέρος των εξόδων, ενώ το άλλο, από την αρχή είχε ληφθεί απόφαση ότι θα το αναλάβει ο Δήμος ή άλλος φορέας ή θα γίνεται δια των δωρεών.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Με βάση τα παραπάνω, μπορούμε να κρατήσουμε μόνο ένα συμπέρασμα:
Ο Κ.Αργουζής κινείται από ένα πολιτικό πείσμα, ένα απωθημένο στην κριτική του και όχι από διάθεση για δημόσιο έλεγχο προκειμένου να λυθεί κάποιο από τα ζητήματα που εμποδίζουν να πετά το υγειονομικό αεροπλάνο. Το ζήτημα είναι να μας εξηγήσει: αν αυτή του η εμμονή έχει σχέση με τα πρόσωπα που μετέχουν αυτή την εποχή στο διοικητικό συμβούλιο του «Βελέντζειου», ή απλά έχει πρόβλημα ακόμη με το αεροπλάνο το ίδιο, ως το «σατανικό εργαλείο» που του στέρησε τη παραμονή του στη καρέκλα του δημάρχου το 2002.
Εμείς έχουμε ασκήσει όλα τα χρόνια που πέρασαν έλεγχο και κριτική σε πρόσωπα που μετέχουν στο «Βελέντζειο» και θα ασκήσουμε εκ νέου, αν χρειαστεί. Όμως δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια, όταν, αφού ζητήσαμε ενημέρωση, την λάβαμε με έγγραφα και αποδείξεις και κατανοήσαμε ότι αυτή την εποχή καταβάλλεται μία συνεπής και σοβαρή προσπάθεια κατοχύρωσης των οικονομικών του αεροπλάνου για την οποία τα μέλη του Δ.Σ. του Ιδρύματος «πολιορκούν» στελέχη της κρατικής διοίκησης, αναμένοντας να ανταποκριθεί το αρμόδιο υπουργείο υγείας.
Για τους παραπάνω λόγους, έχει σημασία η επιμονή στο αποτέλεσμα
και όχι η ενασχόληση με ομφαλοσκοπήσεις και απωθημένα κανενός.
Απάντηση