ΤΑ ΝΕΑ ● Πάρου – Αντιπάρου

ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΑ ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΔΙΟΝΥΣΟΥ

Εκδήλωση μνήμης από το σύλλογο Λευκιανών Αθήνας

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 24|05 ο σύλλογος Λευκιανών Αθήνας πραγματοποίησε το ετήσιο μνημόσυνο για τους Παριανούς λατόμους που έχουν εργαστεί στα λατομεία μαρμάρου του Διoνύσου Αττικής. Η τελετή πραγματοποιήθηκε στον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου του ομώνυμου δήμου με την παρουσία αρκετών μελών του συλλόγου και άλλων που έλκουν την καταγωγή τους από άλλα χωριά της Πάρου.

ΤΟ ΚΕΡΑΣΜΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ

Μετά τη θεία λειτουργία και την τέλεση του μνημόσυνου, εκ μέρους του διοικητικού συμβουλίου εκφώνησε πανηγυρικό της ημέρας η κα Ελένη Σκορδίλη. Αναφέρθηκε στη σχέση των Λευκιανών Παριανών τόσο με τα λατομεία, όσο και με την κτήση και λειτουργία της εκκλησίας διαχρονικά, αφού αυτή φτιάχτηκε κοντά στο εργοτάξιο. Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον μουσικό και ιεροψάλτη κ. Μ.Χανιώτη ο οποίος έχει υπηρετήσει με την τέχνη του για πολλά χρόνια στον εν λόγω ναό.
Στο προαύλιο της εκκλησίας παρατέθηκε μικρό κέρασμα για τους παρευρεθέντες. Μόλις ολοκληρώθηκε, σε πούλμαν της εταιρείας που εκμεταλλεύεται τα λατομεία επιβιβάστηκαν οι φίλοι του συλλόγου για να επισκεφτούν τους χώρους του εργοταξίου για να δουν από κοντά τους χώρους εργασίας των προγόνων τους.

https://youtu.be/_xdEiZ44mP0
https://youtu.be/3RhzwpQT2r4

ΞΕΝΑΓΗΣΗ

Δύο πούλμαν και μερικά ιδιωτικά οχήματα μετέφεραν τους Παριανούς. Κατά τη δίαρκεια της εποχούμενης περιοδείας χρέη ξεναγού είχε αναλάβει ο κ. Βαγγέλης Σκιαδάς (τουλάχιστον στο πούλμαν που βρισκόμασταν εμείς). Ο συμπατριώτης μας είχε εργαστεί από το 1956 και επί 47 συναπτά έτη στα λατομεία Διονύσου, έως και το 2004 όπου και συνταξιοδοτήθηκε. Με λίγα λόγια, ο Β.Σκιαδάς ήταν μεγάλη τύχη για όσους βρέθηκαν μαζί του, διότι τους εξιστόρησε με λεπτομέρειες τόσο την τεχνική λατόμευσης, όσο και την ιστορία των Παριανών επί του λατομείου.
Όλοι έμειναν ενθουσιασμένοι, ενώ είχαν την ευκαιρία να βρεθούν στο επίκεντρο των χώρων σύγχρονης λατόμευσης, δηλαδή εντός στοών, κάτι που παλιότερα δεν γινόταν ως τεχνική. Γινόταν μόνο επιφανειακή αποκοπή όγκων.

ΛΙΓΟ ΙΣΤΟΡΙΑ

Τα λατομεία Διονύσου δημιουργήθηκαν από την οικογένεια Αργυρούδη. Ήταν οι πρώτοι, που στη σχετικά σύγχρονη εποχή, συνέστησαν εταιρεία για συστηματική λατόμευση μαρμάρου με εργοστασιακές μονάδες, εκμετάλλευση πλακών, αδρανών, πούδρας και κονιάματος. Δύο αδέλφια της οικογένειας ενοικίασαν τη γη από μεγάλο ιδιοκτήτη της περιοχής της οικογένειας Ηλιόπουλου. Αργότερα οι πρώτοι την εξαγόρασαν από τους δεύτερους. Έδρασαν με μεγάλη επιτυχία κατά τα μεταπολεμικά χρόνια, με την άνθιση της αποκατάστασης των υποδομών και κυρίως, κατά την έκρηξη της κατασκευής οικοδομών με σκοπό την κατοικία. Από το 1965 μέχρι και σήμερα, τη διεύθυνση των εργασιών συντονίζει γαμπρός της οικογένειας Αργυρούδη με γερμανική καταγωγή, ο οποίος χαίρει μεγάλης εκτίμησης από τους εργαζόμενους για τη συμπεριφορά του. Τη δουλειά φαίνεται ότι θα συνεχίσει ο γιός του. Κατά την προηγούμενη δεκαετία οι εργασίες στα λατομεία Διονύσου σταμάτησαν ύστερα από καταγγελίες για υπερεκμετάλλευση της περιοχής φυσικού κάλλους. Τελικά, η εταιρεία κατόρθωσε να θέση σε λειτουργία εκ νέου τα λατομεία, αλλά έκτοτε δεν επεκτείνεται παρά μόνο εις βάθος στο υπάρχον κύτταρο.

https://youtu.be/LZpX9eCi-rs
https://youtu.be/c07y4wCQifY

ΠΑΡΙΑΝΟΙ και ΚΑΡΠΑΘΙΟΙ

Οι Λευκιανοί Παριανοί βρέθηκαν στα λατομεία Διονύσου επειδή γνώριζαν την τέχνη της λατόμευσης με τον παραδοσιακό τρόπο, όπως γινόταν και στα λατομεία της Πάρου. Το ίδιο ακριβώς ίσχυε και για τους τεχνίτες από την Κάρπαθο. Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων στο εργοτάξιο είχαν καταγωγή από αυτά τα δύο νησιά. Οι δύο κοινότητες είχαν συμμετοχή τόσο στις εργασίες του λατομείου, όσο και στην κτήση και λειτουργία της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου. Επίσης, οικογένειες και από τις δύο κοινότητες νησιωτών έφτιαξαν τα σπίτια τους στην πόλη του Αμαρουσίου (πιο κοντινή στα λατομεία) όπου μέχρι και σήμερα υπάρχουν δύο σχετικές γειτονίες κε αναφορά στα δύο νησιά: του Αγίου Ελευθερίου για τους Παριανούς, και τα «Καρπάθικα» για τους Καρπαθιούς. Τα παιδιά των παιδιών τους βεβαίως, έχουν σπίτια στην ευρύτερη περιοχή του Αμαρουσίου με την πάροδο των ετών, εκτός από εκείνους που έφυγαν.
Τελικά, οι Παριανοί έμειναν μόνοι στο λατομείο ως πλειοψηφία των εργαζόμενων κατά τις δεκαετίες του 60′ και του 70′, αφού η πλειοψηφία των Καρπαθιών αποτόλμησε να ξενιτευτεί στην Αμερική για να αναζητήσει χώρο εργασίας.

Ο ξεναγός μας κ. Βαγγέλης Σκιαδάς

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ

Ο σύλλογος Λευκιανών κάθε χρόνο τέτοια εποχή διοργανώνει το μνημόσυνο για τους προγόνους μας λατόμους. Πρόκειται για έναν θεσμό που υπενθυμίζει τον ρόλο των προγόνων μας στις εξελίξεις που αφορούν το νησί μας, αλλά και στη συμμετοχή τους στην ιστορία της Αθήνας. Εκτιμούμε ότι η συγκεκριμένη δραστηριότητα πρέπει να διατηρηθεί και να συνεχιστεί. Εκτός του ότι αποτελεί οφειλόμενη τιμή στους δικούς μας, αποτελεί και χρήσιμη διδασκαλία για το ότι σε εποχές κρίσης η αλληλεγγύη και η θέληση συμβάλλουν στην εξεύρεση λύσης για την επιβίωση.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Κώστας Ν. Δραγάτης