ΑΡΘΡΟ | Μπαγιάτικες φανφάρες και η ουσία…
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΣΤΟΛΗ, το σεμνό πολιτικό ύφος και ήθος, δεν διδάσκονται στα πανεπιστήμια. Ή το έχεις ή δεν το έχεις. Δεν σε βρίσκει ασφαλώς στην βρεφική κούνια, ούτε είναι κληρονομικό χάρισμα, αλλά προκύπτει επίκτητα από τη διαδρομή σου στη ζωή, από το πλαίσιο στο οποίο διαμορφώθηκε η πολιτική σου παιδεία.
Και βέβαια, καθοριστική συνδρομή σ΄ αυτό έχει και το κατά πόσο συναντήθηκες με ανθρώπους που το πολιτικό τους ανάστημα λειτούργησε παιδευτικά ως πρότυπο μέσα σου, κατά πόσο τα «διαβάσματά» σου συνέβαλαν γόνιμα στο να προσπαθείς να ξεχωρίσεις από τον πνευματικό συρμό, και επίσης κατά πόσο κατόρθωσες να εμπνευστείς από τις αξίες της συλλογικότητας και το οραματικό στοιχείο των πολιτικών αγώνων που έδωσες, χωρίς να περιμένεις οπωσδήποτε προσωπικά ανταλλάγματα και δάφνες κάθε μορφής….
Η απόφαση του απερχόμενου Δημάρχου κ. Βλαχογιάννη να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για τις προσεχείς εκλογές του Μαϊου, απέδειξε περίτρανα, ότι καλόπιστος και ουσιώδης διάλογος μαζί του είναι ανέφικτος. Ακόμα και στο επίπεδο του «καφενείου». Γιατί το λέω; Διότι ο ίδιος πριν από λίγο καιρό, στο περιθώριο της συνεδρίασης του Συντονιστικού της Υγείας και παρουσία τρίτων, μου εξέφρασε το παράπονο – υποτίθεται σε «ανθρώπινη» βάση – ότι του ασκώ μηδενιστική κριτική και δεν μπορεί να αποδεχτεί ότι αυτή η Δημοτική Αρχή δεν προσέφερε και κάποιο θετικό έργο στην Πάρο και πως ο ίδιος δεν έχει αποφασίσει αν θα κατέβει στις εκλογές ή όχι. Του απάντησα ότι προσωπικά δεν δέχομαι το «δούλεμα» αν θέλει να κουβεντιάσουμε ειλικρινά και πως το μόνο που του αναγνωρίζω δημόσια ως πλεονέκτημα, είναι η σημαντικότατη αντοχή του στην κριτική…
Και ήρθε, εν είδει διαγγέλματος(!), η βιντεο-ιντερνετικά «γκλαμουράτη» και ιδιαιτέρως κακόγουστη αισθητικά ανακοίνωση της καθόδου του, σε στυλ… Αβραμόπουλου, ο οποίος έπασχε και από το «σύνδρομο» του μητροπολιτικού Δημάρχου της… Νέας Υόρκης, συνοδευόμενη από ένα κείμενο το οποίο μπορεί εύκολα να βρει τη δίοδο προς τον πλησιέστερο κάδο ανακύκλωσης, αφού βρίθει από χιλιοειπωμένες κοινολογίες χωρίς ίχνος ευρηματικότητας και ουσίας.
Επειδή λοιπόν ο απερχόμενος Δήμαρχος αναγνωρίζει (μακάρι να το πίστευε κιόλας…) μεταξύ των άλλων κοινότοπων ευφυολογημάτων, ότι έκανε και λάθη, τα οποία όμως ΔΕΝ κατονομάζει, ΟΥΤΕ λέει πως θα τα διορθώσει, αλλά τα «χρεώνει» στην… εργώδη προσπάθεια του «επιτελείου» του, πράγμα που σημαίνει ότι η αυτοκριτική είναι μια έννοια ακατάληπτη για πολιτικούς δεινοσαύρους που θέλουν να είναι γαντζωμένοι εσαεί στην εξουσία, θα του επισημάνω με απόλυτα πολιτικό τρόπο, τέσσερα σημεία που εγώ αξιολογώ ως πολιτικά εγκλήματα, μπας και φιλοτιμηθεί ο ίδιος ή και οι ανθυποψήφιοί του κατά την προεκλογική περίοδο, να αντιπαρατεθούν με προγραμματικό λόγο και όχι με «κατινιές», υπεκφυγές, αοριστολογίες και φληναφήματα απέναντι σε μια Πάρο που αντιμετωπίζει το φάσμα της παρακμής και βρίσκεται σε πολύ χειρότερο ζόρι από τα ζόρια που κουβαλάνε οι παρατάξεις αυτή την περίοδο που διανύουμε…
Ευθύνεστε κ. Βλαχογιάννη, γιατί παραδίδετε τεράστιο έλλειμμα πολιτικής αξιοπιστίας. Άλλα υποσχόσασταν και άλλα κάνατε. Πλειοδοτήσατε σε εμπόριο ελπίδας και παραδίδετε ψίχουλα. Μια ματιά γύρω σας και ιδίως στην Παροικιά, που την καταντήσατε τριτοκοσμικό απολίθωμα υποδομών, αρκεί. Αν δεν σας αρκεί, ξαναγυρίστε στα προεκλογικά σας φυλλάδια του 2010, ρίξτε και μια ματιά στα υπόλοιπα νησιά γύρω μας και δώστε ακριβή λογαριασμό για να λογαριάσουν μαζί σας και οι πολίτες…
Ευθύνεστε κ. Βλαχογιάννη, γιατί ενθαρρύνατε την ανομία και την παραβατικότητα, μέσα από την πελατειακή λογική και την αντίληψη του πολιτικού κόστους. Πάλι μια ματιά γύρω σας, αρκεί για να διαπιστώσετε αν βάλατε κανόνες και πλαίσια, αν σεβαστήκατε το «γράμμα του νόμου» ή όχι. Θα σας προτείνω να απαντήσετε στο πιο ανώδυνο: γιατί δεν υπάρχουν πεζοδρόμια στον περιφερειακό από τη στιγμή που οι προβλεπόμενοι χώροι έχουν απαλλοτριωθεί; Μετά μπορούμε να «ανοίξουμε» το γεωγραφικό μας «βήμα»…
Ευθύνεστε κ. Βλαχογιάννη, γιατί υποθηκεύσατε την αναπτυξιακή προοπτική της Πάρου και συνεισφέρατε στον οικονομικό της μαρασμό, μέσα από τέσσερις βασικές πρακτικές:
• Υιοθετήσατε την συμπεριφορά του «καλού παιδιού» προς την κεντρική εξουσία, αναμένοντας ψίχουλα ανταπόδοσης ως φιλοδώρημα, το οποίο κι αυτό ποτέ δεν ήρθε.
• Αρκεστήκατε στην απλή διαχείριση των καλλικρατικών δεσμεύσεων, αποδεχόμενος μοιρολατρικά την κατάσταση, χωρίς βούληση στοίχισης με τις κοινωνικές πρωτοβουλίες αντίστασης στις ασκούμενες μνημονιακές πολιτικές που διαλύουν την κοινωνική συνοχή μέσα από την απουσία προνοιακών υποδομών και την εντεινόμενη φτωχοποίηση του πληθυσμού. Γυρίσατε την πλάτη στην κοινωνία πολλές φορές και όταν δεν το κάνατε, προσήλθατε υποκριτικά και ασθμαίνοντας δίπλα της για να περισώσετε τα προσχήματα.
• Δεν εμπνεύσατε, δεν υποβοηθήσατε, δεν αναλάβατε πρωτοβουλίες ένταξης του νέου παραγωγικού δυναμικού της Πάρου, της νέας γενιάς, του νέου επιστημονικού δυναμικού του νησιού, προκειμένου να συμμετάσχουν – αν όχι προνομιακά – τουλάχιστον ισότιμα, στο μερίδιο μιας οικονομικής πίτας, η οποία κι αυτή συρρικνώνεται μέρα με τη μέρα, αντί να διευρύνεται.
• Δεν «τρέξατε», δεν προβλέψατε, δεν προετοιμάσατε μελετητικά, δεν πιέσατε πολιτικά, ώστε να πάρετε όσο το δυνατόν περισσότερα από την Περιφέρεια και την κεντρική εξουσία, αλλά αντίθετα, παραδίδετε ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΑΠΟΔΟΣΗΣ μέσω της απώλειας σημαντικότατων έργων του ΕΣΠΑ για το νησί.
Πάνω απ΄ όλα όμως κ. Βλαχογιάννη ευθύνεστε, γιατί δεν κατορθώσατε να δώσετε ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΟΡΑΜΑ και ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΣΤΟΧΟ στους οικονομικά ενεργούς πολίτες και στην κοινωνία της Πάρου. Ακολουθήσατε μια πορεία χωρίς οδικό χάρτη και «βάρκα» μια αόριστη ελπίδα μέσα από υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα.
Στον αντίποδα της πολιτικά εγκληματικής διαχείρισης των δημοσίων πραγμάτων της Πάρου από τον κ. Βλαχογιάννη και το πολιτικό προσωπικό του, βρίσκεται το σύνολο των απαιτούμενων άμεσων ενεργειών και πολιτικών που πρέπει να ασκηθούν από μια νέα Δημοτική Αρχή που θα βάλει την Πάρο σε τελείως διαφορετική ρότα.
Αυτή η νέα Δημοτική Αρχή, οφείλει άμεσα, με σαφήνεια και καθαρότητα, να διατυπώσει τον κεντρικό στόχο, δηλαδή την παραγωγική ανασυγκρότηση της Πάρου. Να ορίσει τους πυλώνες αυτής της ανασυγκρότησης και να καθορίσει τα μέσα με τα οποία θα γίνει. Να βρει τους αναγκαίους πόρους. Να προβεί σε ειλικρινείς δεσμεύσεις για τις προτεραιότητες προς υλοποίηση της πρώτης πενταετίας, να ωριμάσει τις προϋποθέσεις του δεύτερου κύματος έργων της δεύτερης πενταετίας και πάνω απ΄ όλα, να έρθει σε άμεση ρήξη με τη λογική του πολιτικού κόστους.
Αυτό σημαίνει ότι μια νέα Δημοτική Αρχή, οφείλει να αντιλαμβάνεται τον εαυτό της, ως επιτελικό κέντρο ενίσχυσης του τοπικού ΑΕΠ, ως ατμομηχανή παραγωγής προστιθέμενης αξίας σε κάθε τομέα της οικονομικής δραστηριότητας του νησιού.
Αυτό θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω στο επόμενο φύλο των «ΝΕΩΝ της Πάρου», ως συμβολή σε έναν προγραμματικό διάλογο που είναι ζωτικής σημασίας να γίνει, και ως προτροπή να παιχτεί η μπάλα «μέσα στο γήπεδο» και όχι να πετιέται στην εξέδρα μέσω πολιτικάντικων μεθοδεύσεων, ανέξοδης ρητορικής εντυπωσιοθηρίας και τακτικών πολιτικής συναλλαγής που προσβάλλουν κατάφωρα τους πολίτες, οι οποίοι θα έχουν και τον τελευταίο λόγο. Αυτό κάποιοι το ξεχνάνε εύκολα μέσα στην επαρχιώτικη «βλαχογκλαμουράτη» τους έπαρση…
Mail επικοινωνίας: achm62@otenet.gr
Απάντηση