ΑΡΘΡΟ |Του Χ. Μαλινδρέτου | ΤΑΣΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΑΚΗΣ – ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΧΟΚΙΝΓΚ

malindretos_fotoΌσο υπάρχουν τα παιδιά της Πάρου,
υπάρχει και ελπίδα!…

Αγαπημένοι μου συμπατριώτες,
Καταιγιστικά τα τελευταία γεγονότα στην κοινωνία μας. Και βέβαια, επειδή ο καθρέφτης της κοινωνίας είναι η Βουλή, γινόμαστε μάρτυρες όλων αυτών των θλιβερών που συμβαίνουν στο ναό της Δημοκρατίας (;). Οι εθνοπατέρες υβρίζονται, χυδαιολογούν, παίζουν ξύλο και στα διαλείμματα νομοθετούν εκτρώματα. Κανείς δεν παραιτείται, κανείς δε μετακινείται διότι τότε θα ανατραπούν οι ισορροπίες και θα χαθούν οι πλειοψηφίες. Με άλλα λόγια η Βουλή δεν εξυπηρετεί την Πατρίδα, αντιθέτως η Πατρίδα ανέχεται και υπομένει τη Βουλή. Αλίμονο!…
Αγαπημένοι μου συμπατριώτες, …

Οι εκλογές πλησιάζουν και θα καθορίσουν – αν αυτό θέλουμε και μπορούμε – το μέλλον του νησιού μας. Δεν υπάρχουν πια «σωτήρες», αλλά όλοι μαζί πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Με κανένα τρόπο δε θέλουμε δημοτικό συμβούλιο και συμβούλους στα χνάρια των βουλευτών και της ελληνικής Βουλής που στο κάτω-κάτω της γραφής μας αδικούν και μας υποβαθμίζουν. Δεν μπορέσαμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας πριν τις εκλογές. Χάσαμε ήδη πριν τις εκλογές!… Έτσι ο καθένας μας παίρνει το δρόμο του και μένει να αποδείξει κατά πόσο η Πάρος είναι το ζητούμενο των επιδιώξεων και της αγωνίας του… Οι πολίτες, γεμάτοι ερωτηματικά και ανησυχία – καλύτερα καχυποψία –, περιμένουν… Θα πρέπει να σκεφτούν πολύ καλά την εκλογή των «εκλεκτών» τους. Το παρελθόν θα πρέπει επιτέλους να διδάξει το μέλλον.

Αγαπημένοι μου συμπατριώτες,
Μέσα στο γκρίζο κλίμα υπάρχει όμως φως. Είναι το φως και η ικανοποίηση από τις επιτυχίες των παριανών παιδιών, εκτός Πάρου, που σε κάθε ευκαιρία τιμούν το νησί τους και εμάς τους μίζερους Παριανούς. Πολλά τα παιδιά, πολλοί οι τομείς όπου διακρίνονται, μεγάλες οι επιτυχίες τους!
Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε μια συγκεκριμένη περίπτωση και αυτό γιατί γνωρίζω τον νέο, αφού για πολλά χρόνια είχα την τιμή να είμαι δάσκαλός του. Τα όσα θα αναφέρω για το πρόσωπό του ταιριάζουν και σε πολλούς άλλους νέους του νησιού μας εξίσου άξιους και ικανούς. Πρόκειται για τον Τάσο Επιτροπάκη. Ο Τάσος, αφού συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Φυσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης, συνεχίζει μεταπτυχιακές σπουδές στον ιδιαίτερα απαιτητικό τομέα της Αστροφυσικής. Και για να σας εξηγήσω, η Αστροφυσική ασχολείται με τους νόμους της Φυσικής όπως αυτοί ισχύουν στο σύμπαν. Και πιστέψτε με, οι νόμοι αυτοί διαφέρουν κατά πολύ από τους νόμους που ισχύουν εδώ στη Γη, σε σημείο που για κάποιο αμύητο να φαίνονται εξωφρενικοί.

Φανταστείτε μόνο ότι στην Αστροφυσική, παρατηρώντας ένα μακρινό άστρο, στην πραγματικότητα παρατηρούμε πώς ήταν το άστρο αυτό μπορεί και εκατομμύρια χρόνια πριν από σήμερα. Ίσως το άστρο αυτό σήμερα να μην υπάρχει πια και η εικόνα που παρατηρούμε να είναι η μνήμη του στον συμπαντικό χρόνο. Εμείς δεν υπήρχαμε πριν εκατομμύρια χρόνια, αλλά η Αστροφυσική γνωρίζει αλάνθαστο τρόπο για να μάθουμε τι συνέβαινε τότε. Αυτή είναι η επιστήμη με την οποία ασχολείται ο φέρελπις νέος Τάσος Επιτροπάκης. Ασχολείται με θέματα έξω από την άχαρη καθημερινότητα, θέματα όμως που ανυψώνουν τον άνθρωπο και επαληθεύουν με τον καλύτερο τρόπο ότι δεν είμαστε πλασμένοι για τα μικρά και τα άσχημα αλλά για τα μεγάλα και θεϊκά…
Θυμάμαι, πριν μερικά χρόνια είχα την τιμή να συναντήσω για λίγα λεπτά στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου τον Στίβεν Χόκινγκ, τον μεγαλύτερο εν ζωή αστροφυσικό (καθισμένο στην αναπηρική πολυθρόνα). Δε θα ξεχάσω ποτέ τη φράση του. Μια φράση από έναν άνθρωπο σε άλλο κόσμο: Μην ασχολείσαι με τα πράγματα δίπλα σου. Άδικος και χαμένος κόπος.

Κοίταξε μακριά και ψηλά και τότε θα καταλάβεις αμέσως το δίπλα και το γύρω σου. Δυστυχώς όλοι μας καθημερινά ασχολούμαστε με τη μιζέρια και την ηλιθιότητα δίπλα μας. Τα μάτια μας στραμμένα στη λάσπη και στο βούρκο της γης σαν τα γουρούνια. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να σηκώσουμε το κεφάλι μας ψηλά. Κι όμως ο Θεός έπλασε το κορμί και την ψυχή μας να κοιτάζουν ψηλά. Τα βαρίδια που κουβαλάει ο καθένας μας μάς στερούν την απόλαυση και την ευτυχία του ουρανού.
Οι εξισώσεις που εξετάζει ο Τάσος Επιτροπάκης δίνουν τη λύση για όλα τα καθημερινά μας προβλήματα, αρκεί το μυαλό μας να είναι ανοιχτό και η ψυχή μας απαλλαγμένη από τη βρομιά και την ιδιοτέλεια. Ο Τάσος κατά πάσα πιθανότητα δε θα γυρίσει στην Πάρο, ίσως φύγει και από την Πατρίδα μας. Ήδη έχει πρόσκληση από αμερικανικό εκπαιδευτικό ίδρυμα. Άλλη μία απόδειξη για την αδυναμία μας και την ανημποριά μας να κρατήσουμε κοντά μας τα εκλεκτά παιδιά μας.
Τελειώνοντας, σου υπόσχομαι Τάσο Επιτροπάκη ο Δήμος της Πάρου να σε τιμήσει ως αντίδωρο της τιμής που επιφύλαξες και θα επιφυλάξεις στο νησί μας.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Γ. ΜΑΛΙΝΔΡΕΤΟΣ