ΤΑ ΝΕΑ ● Πάρου – Αντιπάρου

Η ΔΗΜΑΡ βγήκε στο αντάρτικο της νησιωτικότητας

Έκαναν τον απολογισμό του δικού τους Σπιλάνη, ερώτημα
Δηλαδή, περσινά, ξινά, σταφύλια ανούσια.

Άρθρο του Κ.Ν. Δραγάτη
ΠΡΙΝ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς κατάθεσε υπόμνημα – ερώτηση με θέμα την έλλειψη προόδου στα ζητήματα νησιωτικής πολιτικής από την κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Η συγκεκριμένη ερώτηση κατατέθηκε με την υπογραφή και του προέδρου του κόμματος Φ. Κουβέλη ως ενός εκ των επερωτώντων βουλευτών. Συμβολική η πράξη, την οποία χρησιμοποιούν όλα τα κόμματα, όταν θέλουν να δώσουν έμφαση σε μία πολιτική πρωτοβουλία εντός της Βουλής, όταν θέλουν να την καταστήσουν «πρώτης γραμμής»….

Ο π. Γραμματέας Γ. Σπιλάνης

Η ΔΗΜΑΡ ενώ κατά τις εκλογές του 2012 απορρόφησε ένα αξιοπρόσεκτο κομμάτι ψήφων από το καταρρέον ΠΑΣΟΚ στα νησιά του Αιγαίου, εντούτοις δεν έχει εκπροσώπηση. Στην διανομή των θέσεων για το σχηματισμό της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ του Ιουλίου 2012, ένας άνθρωπος του κόμματος, ο Γ. Σπιλάνης ο οποίος έχει σχέση με τη Μυτιλήνη, ανέλαβε τις αρμοδιότητες του Γενικού Γραμματέα Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.
Για ένα χρόνο ο Γ. Σπιλάνης κατείχε τη θέση, όμως με την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση τον Ιούλιο που μας πέρασε, παραιτήθηκε ακολουθώντας τη γραμμή του κόμματος για την απόσυρση όλων των μελών του κόμματος που κατείχαν κυβερνητικές θέσεις.

Το κενό

Από τότε, και ενόψει εκλογών που μπορεί να προκύψουν από στιγμή σε στιγμή, καθώς και ενόψει αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου 2014 η ΔΗΜΑΡ έχει το παλαιό της πρόβλημα να μην εκπροσωπείται στα νησιά του Αιγαίου, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, αφετέρου δεν έχει και  την Γραμματεία στα θέματα Αιγαίου.
Προφανώς, γι’ αυτούς τους λόγους κρίθηκε ότι έπρεπε μετά από τόσο καιρό να γίνει μία παρέμβαση, σε επίπεδο μάλιστα αρχηγού κόμματος, με θέμα τη νησιωτική πολιτική, τη «Νησιωτικότητα», που αποτελεί τίτλο για όλα τα προβλήματα που αφορούν στα νησιά μας. Σαν την Coca – Cola που ως γνωστόν, πάει με όλα!

Κριτική

Πάει καιρός που το θέμα της έλλειψης εφαρμογής της συνταγματικά κατοχυρωμένης νησιωτικότητας περιφέρεται μόνο στα στόματα τοπικών πολιτικών και των αντίστοιχων της κεντρικής πολιτικής, όποτε θέλουν να κάνουν φιγούρα σε ομιλίες τους με την αντήχηση του όρου για να καλοπιάσουν τα αυτιά των νησιωτών. «Νησιωτικότητα» θα πει η υποχρέωση όλων όσων φτιάχνουν νόμους στα υπουργεία, να μελετούν και να προβλέπουν στα σχέδια που καταθέτουν προς ψήφιση στη Βουλή πως θα εφαρμοστούν οι νόμοι στις ειδικές συνθήκες των νησιών. Με τον καιρό στη λέξη «Νησιωτικότητα» συμπυκνώνονται νοηματικά όλα τα προβλήματα που προκύπτουν από την μη εφαρμογή της ομώνυμης πρόβλεψης του Συντάγματος  από τότε που ο Σταύρος Μπένος της εισηγήθηκε κατά την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος πριν χρόνια με το άρθρο 101.

Κατά τη γνώμη μας, όλοι όσοι δεν έχουν κυβερνήσει τα τελευταία χρόνια μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος, έχουν το δικαίωμα να καταθέτουν το αίτημα της εφαρμογής της νησιωτικότητας. Όμως η ΔΗΜΑΡ δεν είναι πια μέσα σε αυτούς.
Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι κανένα κόμμα τον τελευταίο χρόνο δεν έχει καταθέσει παρέμβαση στη Βουλή και ερώτημα με αίτημα την εφαρμογή της νησιωτικότητας και κατ’ αυτή την έννοια, καλά έκανε η ΔΗΜΑΡ και κατέθεσε το υπόμνημα της. Όμως ο τρόπος που εργάστηκε είναι τεμπέλικος και ευκαιριακός και έτσι, υποβαθμίζει τη σημασία της πράξης της, γι’ αυτό και δεν πρόκειται να ανοίξει το θέμα στα σοβαρά στη Βουλή.
Συγκεκριμένα: Α) Το κείμενο δημιουργεί την εντύπωση ότι μετά την αποχώρηση του μέλος της ΔΗΜΑΡ Γ. Σπιλάνη από τη θέση του Γραμματέα, όλα πήγαν κατά διόλου στη πορεία προς την εφαρμογή της νησιωτικότητας που υποτίθεται ότι ο ίδιος προωθούσε. Η αλήθεια όμως δεν είναι αυτή. Και προ Σπιλάνη, και κατά τη διάρκεια της θητείας Σπιλάνη, και μετά τη Σπιλάνη εποχή ισχύει η ίδια προβληματική κατάσταση στα θέματα τα οποία θα μπορούσε να χειρίζεται η Γεν. Γραμμ. Αιγαίου για το καλό των νησιωτών. Β) Ο συγκεκριμένος θεσμός που κάποτε συνιστούσε το Υπουργείο Αιγαίου, δεν μπορεί να κάνει τίποτε ουσιαστικό, γιατί ποτέ δεν οργανώθηκε σωστά και ποτέ δεν καθορίστηκε ο σκοπός του, ούτε και αντιστοίχως στελεχώθηκε για να μπορεί να κάνει κάποια σωστή δουλειά. Ήταν ένα πυροτέχνημα εθνικιστικού χαρακτήρα που είχε προωθηθεί από τον Α. Παπανδρέου για καλύψει υποχωρήσεις στην εξωτερική πολιτική και οπισθοδρομήσεις σε υποδομές στο Αιγαίο, και για να χαϊδέψει τα αυτιά των νησιωτών. Γ) Ο «Δημαρήτης» Γ. Σπιλάνης δεν πρόσθεσε τίποτε με την θητεία του, παρά τα όσα λέει ότι ίδρυσε και δημιούργησε, γιατί απλούστατα, όλα αυτά είναι τίτλοι και φάκελοι που δεν αφορούν σε τίποτα τη ζωή των πολιτών στα νησιά.
Δ) Η ΔΗΜΑΡ την ερώτησή της την προηγούμενη εβδομάδα την ξόδεψε για εντυπωσιασμό. Δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να μετατρέψει σε μορφή σύγχρονης επερώτησης τον βαρύγδουπο απολογισμό που είχε διατυπώσει ο Γ. Σπιλάνης με δελτίο τύπου, όταν παραιτήθηκε από τη θέση του. (Παραθέτουμε εδώ την τότε καταγραφή από ΜΜΕ και εδώ τον απολογισμό που είχε στείλει στα ΜΜΕ) Πρόκειται για μία έκθεση που καταγράφει γνωστά από δεκαετίες προβλήματα από τη μία μεριά, και περιγράφει πράξεις γραφειοκρατίας και διακηρύξεις της εποχής Σπιλάνη από την άλλη.
ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ λόγος για αλλαγή νοοτροπίας και διάρθρωσης αρμοδιοτήτων και θεσμών στην κεντρική κυβέρνηση και στους τοπικούς θεσμούς, προκειμένου να εφαρμοστεί η νησιωτικότητα.

Εμείς ρωτάμε…

Αλήθεια, ποιος κάνει κουμάντο στο Αιγαίο, μετά την θεσμοθέτηση του άρθρου 101 στο Σύνταγμα της Ελλάδας;

• Τα υπουργεία (των Αθηνών) που έχουν αρμοδιότητες σε όλη την επικράτεια, άρα, και στα νησιά του Αιγαίου, για τα οποία οι υπουργοί αρνούνται να κάνουν ειδικές προβλέψεις ειδικής εφαρμογής στα νομοσχέδια που εισηγούνται;
• Η Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής (της Μυτιλήνης) που δεν μπορεί να αποφασίσει για απολύτως τίποτα χωρίς συνυπογραφή του κάθε υπουργού στου οποίου τα «χωράφια» πρέπει να μπλέξει για την παραμικρή παρέμβαση, όποτε κάνει κάποια τέτοια με το σχεδόν ανύπαρκτο προσωπικό της;
• Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου (του Πειραιά, + Κρήτης) που κάνει τον «μπάτσο» της κυβέρνησης στις Περιφέρειες του Αιγαίου, χωρίς όμως, ως διορισμένη αρχή, να μπορεί να αποφασίσει για τίποτε επί του πρακτέου;
• Οι Αιρετές Περιφέρειες (της Σύρου και της Ρόδου στην περίπτωση μόνο του Νότιου Αιγαίου, + Κρήτη, + Βόρειο Αιγαίο) που για ό,τι και αν κάνουν πρέπει να ρωτήσουν την Αποκεντρωμένη Διοίκηση και τα υπουργεία, ενώ εκτός από το ΕΣΠΑ, δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο γιατί δεν έχουν ούτε ένα ευρώ;
• Οι Δήμοι που έχουν σκορπίσει μετά τον «μνημονιακό Καλλικράτη»;
• Ο Ράιχενμπαχ (Επικεφαλής ειδικής ομάδας για την μνημονιακή Ελλάδα μετά την επιβολή του μνημονίου, εκ μέρους των δανειστών), Ο Φούχτελ (Γερμανός υφυπουργός εντεταλμένος για την εποπτεία στην Ελλάδα μετά το μνημόνιο για λογαριασμό της Νέας Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) ή ο Γιοχάνες Χαν (Ευρωπαίος Επίτροπος για την Περιφερειακή Πολιτική). Όλοι αυτοί γυρνάνε τα τελευταία χρόνια στα νησιά μας και εκφέρουν «βαρύνουσα» αν όχι καθοριστική άποψη. Την ίδια στιγμή όλοι σχεδόν οι Έλληνες των θεσμών που προαναφέραμε, τους κοιτάνε στα μάτια και στρώνουν κόκκινα χαλιά, όποτε έρχονται στα μέρη μας…

Αν δεν καθορίσουμε αυτές τις σχέσεις, δεν θα εφαρμοστεί ποτέ η νησιωτική πολιτική. Θα σερνόμαστε σε μία πολιτική κατάσταση «ομιχλώδους βούρκου», που όλα γίνονται και όλα ξεγίνονται και που μόνο οι «κολλητοί» και οι λίγοι ήρωες επιβιώνουν, αυτό που γινόταν πάντα στα νησιά μας.

Η ερώτηση της ΔΗΜΑΡ

«Στη διακηρυγμένη πολιτική της (συγ)κυβέρνησης γινόταν συχνή αναφορά στη δέσμευση για εκπόνηση και εφαρμογή νησιωτικής πολιτικής με βάση την επιταγή του Συντάγματος αλλά και για γενικότερους προφανείς αναπτυξιακούς και εθνικούς λόγους. Το έργο αυτό ανήκει κατά βάση στη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής ως καθ’ ύλη διοικητική μονάδα σε συνεργασία με τα αρμόδια κλαδικά Υπουργεία. Στο διάστημα που ακολούθησε (από τις εκλογές του 2012) έγιναν συγκεκριμένες ενέργειες που δρομολόγησαν διαδικασίες για την επίτευξη του στόχου αυτού:

• Έγινε επεξεργασία και υιοθέτηση από το Κοινοβούλιο των απαραίτητων νομοθετικών διατάξεων για την υλοποίηση της συνταγματικής επιταγής (άρθρο 101) που προβλέπει ότι ο νομοθέτης όταν εκδίδει διοικητικές πράξεις θα λαμβάνει υπόψη του τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των νησιών καθώς και της σύστασης δύο θεσμών απαραίτητων για την χάραξη και υλοποίηση της νησιωτικής πολιτικής: του Συμβουλίου Νησιωτικής Πολιτικής και του Ερευνητικού Ινστιτούτου Νησιωτικής Πολιτικής. Παράλληλα υιοθετήθηκε η άποψη για επέκταση της νησιωτικής πολιτικής από τους 5 νομούς του Αιγαίου στο σύνολο της νησιωτικής χώρας ικανοποιώντας παράλληλα το χρόνιο αίτημα των νησιωτών των άλλων περιοχών.

• Εκπονήθηκε αναπτυξιακή στρατηγική για τον νησιωτικό χώρο που βασίζεται όχι στη τσιμεντοποίηση των νησιών αλλά στην αξιοποίηση των συγκριτικών τους πλεονεκτημάτων (πολιτισμός και περιβάλλον για παραγωγή μοναδικών προϊόντων και υπηρεσιών ποιότητας) και κατατέθηκαν οι σχετικές προτάσεις στο Υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας σύμφωνα με τις διαδικασίες εκπόνησης του ΕΣΠΑ 2014-20. Η στρατηγική αυτή παρουσιάστηκε στους τοπικούς φορείς με τη συμμετοχή εκπροσώπων των σημαντικότερων για τη χάραξη νησιωτικής πολιτικής υπουργείων Πολιτισμού, Περιβάλλοντος, Εργασίας, Αγροτικής Ανάπτυξης, Εσωτερικών, Τουρισμού.

• Έγινε για πρώτη φορά παρουσίαση της στρατηγικής αυτής στο Ελληνικό Κοινοβούλιο όπου όλες ανεξαιρέτως οι πολιτικές παρατάξεις επικρότησαν την πρωτοβουλία αυτή συμβάλλοντας μέσα από εποικοδομητικό διάλογο στη βελτίωση της. Στη συνεδρίαση αυτή κλήθηκαν να παραστούν και οι εκπρόσωποι της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να συμβάλουν και αυτοί στη προώθηση της σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Υποβλήθηκαν προτάσεις για αναδιάρθρωση του ακτοπλοϊκού δικτύου, για βελτίωση του σχεδιασμού και παρακολούθησης υλοποίησης ειδικά των άγονων γραμμών, για χρηματοδότηση της ακτοπλοΐας από κοινοτικούς πόρους  με βάση τα όσα προβλέπουν η Συνθήκη της Λισσαβόνας και γενικότερα η κοινοτική νομοθεσία περί Υπηρεσιών Γενικού Οικονομικού Συμφέροντος (Υ.Γ.Ο.Σ), η εδαφική συνοχή του ελληνικού και ευρωπαϊκού χώρου αλλά και το δικαίωμα των ευρωπαίων πολιτών για κινητικότητα. Στόχος της προσπάθειας αυτής αποτελεί η ύπαρξη ορθολογικής κατανομής των περιορισμένων εθνικών πόρων που διατίθενται στην ακτοπλοΐα και η άντληση πρόσθετων ευρωπαϊκών πόρων ώστε να αναβαθμιστούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους χρήστες διατηρώντας ταυτόχρονα το δικαίωμα των νησιωτών για κινητικότητα όπως και των υπολοίπων πολιτών της ΕΕ.

• Υποβλήθηκαν προτάσεις και αναλήφθηκαν πρωτοβουλίες σε κρίσιμούς τομείς για την ανάπτυξης της χώρας και των νησιών ειδικότερα όπως στη Θαλάσσια Πολιτική και στη διαχείριση του Παράκτιου Χώρου, στην αναβάθμιση των παρεχόμενων τουριστικών υπηρεσιών με εξασφάλιση πόρων για χρηματοδότηση των πολύ μικρών τουριστικών επιχειρήσεων σε συνεργασία με τα Υπουργεία Ανάπτυξης και Τουρισμού, στην προστασία των υδατικών και άλλων φυσικών πόρων σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος, στην προώθηση της Κοινωνικής Οικονομίας σε συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας κλπ. Υπήρξε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και άλλους ευρωπαϊκούς θεσμούς για τη προώθηση ευρωπαϊκής νησιωτικής πολιτικής ειδικά ενόψει της επικείμενης ελληνικής προεδρίας».

Μετά την αποχώρηση
του ΔΗΜΑΡ – Σπιλάνη το χάος!

Η επερώτηση της ΔΗΜΑΡ συνεχίζει: «Μετά από τον ανασχηματισμό της Κυβέρνησης τον προηγούμενο Ιούνιο βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ενέργειες που αποδομούν τόσο το έργο που έχει γίνει όσο και την υπηρεσία που πρέπει να το φέρει σε πέρας. Πιο συγκεκριμένα:

1) Ο νέος ΓΓ Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής ορίστηκε 4 μήνες μετά την παραίτηση του προηγούμενο με αποτέλεσμα οι αναγκαίες πρωτοβουλίες σε πολιτικό επίπεδο να έχουν βαλτώσει. Μεταξύ άλλων αναφέρουμε τη πρόταση για το πρόγραμμα Interreg Ελλάδας-Κύπρου με θέμα τη θαλάσσια χωροταξία και την ολοκληρωμένη διαχείριση παράκτιων περιοχών, τη πρόταση για την διαφοροποίηση του τουριστικού πρότυπου ανάπτυξης μέσα από την ενίσχυση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των νησιών (νησιωτική ταυτότητα), η προώθηση του προγράμματος χρηματοδότησης των πολύ μικρών και μικρών τουριστικών επιχειρήσεων των νησιών για αναβάθμιση και διαφοροποίηση και των παρεχόμενων υπηρεσιών κλπ

2) Το σχέδιο του Ε.Σ.Π.Α 2014-20 που πρόσφατα δόθηκε στους αρμόδιους φορείς για παρατηρήσεις, περιλαμβάνει περιορισμένες αναφορές στον νησιωτικό χώρο που σε καμία περίπτωση δεν συνιστούν ούτε καν πρόπλασμα νησιωτικής αναπτυξιακής στρατηγικής. Αντίθετα ο προτεινόμενος σχεδιασμός – που ας υπογραμμιστεί αποτελεί το κυριότερο αν όχι το μοναδικό εργαλείο άσκησης περιφερειακής πολιτικής- δεν προβλέπει καμία χωρική διαφοροποίηση θεωρώντας τη χώρα ως ενιαίο και ομοιογενή χώρο.

3) Οι συνεχείς καθυστερήσεις και ματαιώσεις δρομολογίων αποτελούν καθημερινότητα για τους κατοίκους των νησιών επιφέροντας την αγανάκτηση των νησιωτών, των τουριστών αλλά και των επαγγελματιών (τουριστικά επαγγέλματα, μεταφορείς, έμποροι) πλήττοντας συνολικά την οικονομία των νησιωτικών περιοχών. Επιπλέον, εξαιτίας της μείωσης των ποσών που διατίθενται για τις άγονες γραμμές, ξεκινούν οριζόντιες περικοπές σε πολλές συνδέσεις άγονων γραμμών με αποτέλεσμα να πλήττονται πολλά μεσαία και μικρά νησιά της χώρας όπως τα Κύθηρα, η Κάρπαθος, η Κάσος, η Ανάφη, η Θηρασία, αντί της συνολικής αναδιάρθρωσης του δικτύου με σαφή κριτήρια κάλυψης των αναγκών.
Δεν ανακοινώνονται έγκαιρα τα δρομολόγια και δεν τηρείται η δυνατότητα κρατήσεων και αγοράς εισιτηρίων για όλο το έτος -που αποτελεί υποχρέωση των ναυτιλιακών εταιρειών- παρά τις διαμαρτυρίες από τουριστικούς φορείς και από τους δημάρχους των νησιών, κυρίως στο Β. Αιγαίο, στα Δωδεκάνησα και τις Δυτικές Κυκλάδες αναφορικά με τις συνακόλουθες αρνητικές συνέπειες. Δεν τηρούνται επίσης οι συμβάσεις ανάθεσης υπηρεσίας δημοσίου συμφέροντος, εξαιτίας της μονομερούς ματαίωσης ή υπερβολικής καθυστέρησης ή ξαφνικής αλλαγής δρομολογίων, χωρίς να επιβάλλονται οι νόμιμες κυρώσεις.
Μεθοδεύεται μεταφορά των αρμοδιοτήτων ακτοπλοΐας που είχαν ανατεθεί στο πάλαι ποτέ Υπουργείο Αιγαίου από τη σύσταση του από τη Γ.Γ Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής στη Γ.Γ Ναυτιλίας αντί να συμβεί το αντίθετο, δεδομένου ότι η ακτοπλοΐα αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της νησιωτικής πολιτικής, απελευθερώνοντας ταυτόχρονα στελέχη του Λιμενικού Σώματος για το καθ’ ύλη καθήκον τους που είναι η φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων της χώρας και η αστυνόμευση των θαλασσών, των λιμανιών και γενικά της μεγάλης παράκτιας ζώνης της χώρας για την τήρηση του νόμου.
Η παραπάνω μεθόδευση θα οδηγήσει αναπόφευκτα στη συρρίκνωση του προσωπικού της Γενικής Γραμματείας και τελικά στη διάλυση της εφόσον δεν μεταφερθούν άλλες ουσιαστικές για τη νησιωτικότητα αρμοδιότητες. Η πρόταση για  συρρίκνωση του προσωπικού της Γενικής Γραμματείας με την υπαγωγή σε «κινητικότητα-απόλυση» του 25% του ανθρώπινου δυναμικού της που προς το παρόν ανακλήθηκε, αφορά προσωπικό που σημειωτέον είναι εγκατεστημένο και ζει στα νησιά σε αντίθεση κάθε λογικής που εύκολα διαπιστώνει τη δημογραφική συρρίκνωση των νησιών, τη γενική υποστελέχωση των νησιωτικών δημόσιων υπηρεσιών ειδικά με επιστημονικό προσωπικό αλλά κύρια της ανάγκης εξειδικευμένου προσωπικού, ενώ παραβαίνει και ακόμη τη ρύθμιση του μνημονίου για ειδική μεταχείριση των νησιών σε ότι αφορά τη στελέχωση των υπηρεσιών. Το προσωπικό αυτό είναι απαραίτητο για να υλοποιηθεί η νέα αναπτυξιακή στρατηγική που βασίζεται κύρια στη προστασία, την αξιοποίηση και ανάδειξη τόσο του φυσικού και του δομημένου περιβάλλοντος όσο και του υλικού και άϋλου πολιτισμού των νησιών με την ανάδειξη της ξεχωριστής ταυτότητας του κάθε νησιού μέσα στη λογική της «έξυπνης εξειδίκευσης» που επιτάσσουν οι κοινοτικές οδηγίες για εξασφάλιση της ροής των κοινοτικών πόρων προς τη χώρα και ειδικά τη περιφέρεια, αλλά και τη λειτουργία των οργάνων που θεσμοθετήθηκαν δηλαδή του Συμβουλίου Νησιωτικής Πολιτικής και του Ερευνητικού Ινστιτούτου Νησιωτικής Πολιτικής
Μεθοδεύονται ενέργειες που θα πλήξουν την αυτονομία λειτουργίας της Γενικής Γραμματείας που έχει έδρα τη Μυτιλήνη και όχι κάποιο αθηναϊκό οικοδομικό τετράγωνο δείχνοντας ακόμη μια φορά περίτρανα την αντίληψη που έχει το κεντρικό κράτος για τα νησιά και τους νησιώτες.

4) Κατά συνέπεια τίθενται σε αμφισβήτηση όλες οι ενέργειες που προηγήθηκαν και είχαν ως στόχο να ανατρέψουν το πρότυπο ανάπτυξης που έχει ακολουθηθεί μέχρι σήμερα και είχε οδηγήσει τις νησιωτικές οικονομίες να υστερούν σε κατά κεφαλή παραγωγή, ενώ η δομή τους είναι ιδιαίτερα εύθραυστη (τουριστική μονοκαλλιέργεια σε συνδυασμό με δόμηση) και με μειούμενη ανταγωνιστικότητα. Αντί της έρευνας, της παρουσίας νέων τεχνολογιών πληροφόρησης και επικοινωνίας, της εισαγωγής καινοτομιών για την αξιοποίηση των μοναδικών φυσικών και πολιτιστικών πόρων που διαθέτουν να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος για την ανάπτυξη τους, μεθοδεύεται η συνέχιση της ανάπτυξης «δια της οικοδομής» υιοθετώντας παρωχημένα και αποτυχημένα πρότυπα. Τα ποσοτικά και τα ποιοτικά δημογραφικά χαρακτηριστικά είναι αρκετά δυσμενή (γήρανση πληθυσμού, χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και δια βίου κατάρτισης, υψηλή πρόωρη εγκατάλειψη σχολείου), ενώ η ανεργία και το ποσοστό πληθυσμού που κινδυνεύει από φτώχεια αυξάνουν ταχύτατα. Οι περιβαλλοντικές πιέσεις αυξάνονται με προβλήματα στη ποιότητα του πόσιμου νερού, στην υποβάθμιση του εδάφους (ρύπανση και ερημοποίηση), στη μείωση της βιοποικιλότητας, στην υποβάθμιση του τοπίου και του δομημένου περιβάλλοντος, ενώ οι προστατευόμενες περιοχές και οι διατηρητέοι οικισμοί όχι μόνο δεν αξιοποιούνται αλλά υποβαθμίζονται συνεχώς. Ορατός είναι ο κίνδυνος επιστροφής σε καταστάσεις που θα θυμίζουν την ερήμωση των δεκαετιών του ‘50 και ’60 ειδικά αν δεν αντιμετωπιστεί ριζικά το πρόβλημα των θαλάσσιων συγκοινωνιών που οδηγεί σε απομόνωση τα νησιά.

Βάσει των παραπάνω ερωτώνται
οι αρμόδιοι υπουργοί:

α) Ποιες πρωτοβουλίες θα πάρουν για να δείξουν ότι η μέριμνα για τον νησιωτικό χώρο και ειδικά την ανάπτυξη των νησιών δεν εξαντλείται σε ρητορεία χωρίς κανένα πρακτικό αντίκρισμα ειδικά για τους νησιώτες αλλά και γενικότερα για το σύνολο του ελληνικού λαού που μαστίζεται από ανεργία και μείωση του εισοδήματος και προσδοκά οφέλη από την ανάπτυξη αυτής της ευαίσθητης οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, περιβαλλοντικά και πολιτικά νησιωτικής χώρας;
β) Ποιες πρωτοβουλίες θα πάρουν για να δείξουν ότι θα υπάρξει αλλαγή στο αναπτυξιακό πρότυπο ειδικά της νησιωτικής Ελλάδας με στροφή από τον αδιέξοδο καταναλωτισμό και την οικοπεδοποίηση στην ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας με έμφαση στην αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού και στην αξιοποίηση των μοναδικών πόρων του ελληνικού αρχιπελάγους;
γ) Ποιες πρωτοβουλίες θα αναλάβουν ενόψει της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε ώστε να εφαρμοστεί το άρθρο 174 της Συνθήκης της Λισαβόνας εξειδικεύοντας τη Στρατηγική Ευρώπη 2020 αλλά και τις κοινοτικές νομοθεσίες για τα νησιά;
δ) Πότε θα λειτουργήσουν το Συμβούλιο Νησιωτικής Πολιτικής και το Ινστιτούτο Νησιωτικής Πολιτικής που συστήθηκαν με τον νόμο 4150/13, ώστε να συμβάλλουν στην εκπόνηση ολοκληρωμένης ειδικής νησιωτικής στρατηγικής και να αποτελέσει εργαλείο για την υποστήριξη της περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης των νησιών;
ε) Ποιες πρωτοβουλίες πρόκειται να πάρουν σε επίπεδο Κυβέρνησης ώστε να προχωρήσει η υιοθέτηση διαφοροποιημένων κλαδικών πολιτικών στα νησιά σε κρίσιμους τομείς όπως τη περιβαλλοντική πολιτική, τη θαλάσσια πολιτική, την αγροτική πολιτική και τη πολιτική αλιείας, τη τουριστική πολιτική και τη διοικητική πολιτική  και ποιες πολιτικές σκοπεύουν να υιοθετήσουν για αναστροφή της φθίνουσας πορείας των νησιών ώστε να έχουμε ισχυρές νησιωτικές κοινωνίες 365 ημερών αλλά και να συμβάλλουν τα νησιά στην έξοδο από τη κρίση της χώρας μέσα από την αναπτυξιακή διαδικασία;
στ) Δεδομένων των προβλημάτων στην ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών, τι μέτρα έχουν λάβει για την εφαρμογή των νόμων του κράτους από τις υπηρεσίες των οποίων προΐστανται και τι ποινές θα εφαρμόσουν σε όσους συνεχίζουν να παρανομούν;
ζ) Πώς θα γίνει ο επανασχεδιασμός του δικτύου δρομολογίων με βάση την εξυπηρέτηση του χρήστη και διαφορετικός σχεδιασμός των αγόνων θαλάσσιων και αεροπορικών γραμμών (των ενδονησιωτικών συμπεριλαμβανόμενων) και η αντιμετώπιση του κόστους των μεταφορών με εφαρμογή της αρχής της εδαφικής συνέχειας σε συνεργασία με την ΕΕ; Πως θα αναβαθμιστούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες αν δεν υπάρχει συστηματική παρακολούθηση της ικανοποίησης των χρηστών και την εμπλοκής στους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων που σήμερα λαμβάνονται από λιμενικούς και εφοπλιστές;
η) Ποιες πρωτοβουλίες θα πάρουν για να δείξουν ότι η αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα δεν είναι πρόσχημα για κομματικά παιχνίδια με στόχο την πολιτική εξάρτηση των υπαλλήλων που κινδυνεύουν με απόλυση, αλλά πραγματική βούληση για την βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της αξιοπιστίας του κράτους;

Οι επερωτώντες βουλευτές: Κουβέλης Φώτης, Αναγνωστάκης Δημήτρης, Γιαννακάκη Μαρία, Κυρίτσης Γιώργος, Λυκούδης Σπυρίδων, Μάρκου Κατερίνα, Ξηροτύρη-Αικατερινάρη Ασημίνα, Οικονόμου Βασίλης, Πανούσης Γιάννης, Ρεπούση Μαρία, Τσούκαλης Νίκος, Φούντα Νίκη, Ψαριανός Γρηγόρης, Ψύρρας Θωμάς».

Το υπόμνημα – ερώτηση της ΔΗΜ.ΑΡ απευθύνεται προς τους Υπουργούς:
α) Ναυτιλίας και Αιγαίου, β) Διοικητικής Μεταρρύθμισης, γ) Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και δ) Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.