Η κυβέρνηση ξανά στους καταστροφείς της μεταπολίτευσης

χωρίς το άλλοθι της «υπεύθυνης» αριστεράς του «σοβαρού» Κουβέλη
Το σχόλιο της ημέρας 23|6|13

20130623-103453.jpg
Δύο πολιτικοί έχουν προκαλέσει από το πουθενά μείζονα πολιτική κρίση κατά την είσοδο της ελληνικής τουριστικής οικονομίας στην καρδιά της τουριστικής σεζόν. Ο πρώτος ήταν ο αρχυπουργός της κυβέρνησης παράδοσης της χώρας στα μνημόνια, στην οικονομική καταστροφή και στις αυτοκτονίες κ. Γ. Ραγκούσης (το καλοκαίρι των ταξί) και ο δεύτερος είναι ο σημερινός Πρωθυπουργός της συγκυβέρνησης συνέχισης των καταστροφικών μνημονίων και της εμβάθυνσης της καταστροφής της χώρας κ. Αντ. Σαμαράς.

Και οι δύο προχώρησαν σε αυτήν την πράξη για να αποπροσανατολήσουν την κοινή γνώμη από τα αδιέξοδα της πολιτικής τους, για να κερδίσουν χρόνο για τα ξένα συμφέροντα που τους στήριζαν και τους στηρίζουν, αλλά και για να επιδείξουν τον εαυτό τους ως δυναμικούς μεταρρυθμιστές, ενώ δεν ήταν παρά εγωκεντρικοί φιγουράκιδες χωρίς βάθος. Ασυνεπείς ακόμα και για να εφαρμόσουν την πολιτική που οι ίδιοι πρόβαλαν ως «μονόδρομο».
Διότι …

… πως θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η αντίφαση να κόπτονται για την αποκατάσταση του διεθνούς κύρους και της σταθερότητας στη χώρα με σκοπό την προσέλκυση επενδύσεων και από την άλλη, να προκαλλούν από μόνοι τους πολιτική κρίση με κίνδυνο ακόμη και πρόωρων εκλογών*.

Μύθοι

Με αφορμή την υπόθεση της ΕΡΤ κατέρρευσαν αρκετοί μύθοι:
α) Ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε επιτυχημένη πορεία και ότι υπάρχει το οποιοδήποτε «φως στο τούνελ», αφού η τρόικα με ξεχωριστές ανακοινώσεις των μελλόν της κατά τη διάρκεια της κρίσης το βράδυ της 20|06|13 εξέδωσαν ανακοινώσεις με τις οποίες εφιστούσαν την προσοχή για τα νέα κενά και ελλείμματα στα οικονομικά,
β)Ότι τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχουν την δυνατότητα να χαράξουν πολιτική συνέπειας και αρχών, έστω και κατά την ψεύτικη ρητορία που έχουν αναπτύξει τα τελευταία χρόνια για να επιβάλλουν τα μνημόνια. Αλλάζουν καθημερινά απόψεις με μοναδικό σκοπό να διατηρήσουν τις θέσεις εξουσίας επειδή πρέπει να διαφυλλάξουν τα συμφέροντα των συμφερόντων που τους στηρίζουν, εξωτερικού και εσωτερικού.
γ) Δεν έχουν καμία δυνατότητα να διαπραγματευτούν τίποτα σε σχέση με τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, αφού υποκύπτουν σε οποιοδήποτε παραγγελία από τηλεφώνημα των δανειστών, συχνά δε, ταξιδεύουν ακόμη και αυθημερόν για να πάρουν οδηγίες για τον χειρισμό υποθέσεων. Είναι εκ του αποτελέσματος βέβαιο ότι υπηρεσίες ξένων συμφερόντων γνωρίζουν πολλά για πολλούς από τα κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί η άνευ όρων υποταγή τους.
δ) Αφορίζουν τις εκλογές γιατί τάχα θα επέφεραν αναστάτωση στην άποψη της διεθνούς κοινότητας για την Ελλάδα με επιπτώσεις στην οικονομία, ενώ δεν τους πειράζει καθόλου να δημιουργούν από μόνοι τους κρίσεις, απρόκλητα, και μάλιστα επάνω σε ζητήματα αναδιάρθρωσης τομέων της οικονομίας, αυτό που ονομάζουν οι ίδιοι «μεταρυθμίσεις».

Τα παραμύθια για επενδύσεις και ανάπτυξη

Ας μπούμε στη θέση ενός κορυφαίου στελέχους εταιρείας ή κυβέρνησης του εξωτερικού που θα ήθελε να εξετάσει το ενδεχόμενο να επενδύσει στην χώρα μας, καθώς ο ίδιος θα παρακολουθούσε το πως χειρίστηκε την υπόθεση της ΕΡΤ Α.Ε μία κυβέρνηση που δηλώνει πιστή στην «ελεύθερη» οικονομία, στον ευρωπαϊκό καπιταλισμό, τον παραλογισμό του ισχυρισμού ότι τα προβλήματα της κρίσης στη χώρα θα λυθούν με το ξεπούλημα το οποίο κατ’ ευφημισμό ονομάζουν επενδύσεις. Τι θα έλεγε αυτός ο μάνατζερ βλέποντας την κυβέρνηση με την οποία θέλει να συνεργαστεί για τις επενδύσεις του, να …
α) κλείνει μία εταιρεία που δεν χρωστά απολύοντας σε ένα βράδυ 2.600 εργαζόμενους,
β) κλείνει μία εταιρεία που τα διάφορα σκέλη παραγωγής της έχουν ιστορία στην αγορά από 75 έτη έως 40 έτη με αντίστοιχα λογότυπα και εταιρικές ταυτότητες που έχουν μοναδική εμπορική αναγνωρισιμότητα και οικονομική υπεραξία αξία στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Υποκαθιστά αυτά τα λογότυπα με άλλα που εφευρίσκοντα σε ένα βράδυ, χωρίς καμία μελέτη και προετοιμασία. Θαυμαστό το παράδειγμα του τίτλου ΝΕΡΙΤ**,
γ) κλείνει μία εταιρεία που έχει αποκλειστικά δικαιώματα και μοναδικές δυνατότητες σε μία συγκεκριμένη οικονομία, παραδίδοντας τα περουσιακά τις στοιχεία και την αγορά της στο να αλωθούν από ανταγωνιστικές εταιρείες**,
δ) κλείνει μία εταιρεία, χωρίς να έχει κανένα απολύτως σχέδιο ούτε για το πως θα την εκκαθαρίσει, ούτε για το πως θα την υποκαταστήσει.
ε) κλείνει μία εταιρεία καταγγέλλοντας την ως διεφθαρμένη και για να το κάνει αυτό, το αναθέτει σε υφυπουργό της ο οποίος έχει διορίσει πρόσφατα στην ΕΡΤ φίλες και φίλους του που δεν εργάζονται και παίρνουν χρήματα. Δηλαδή το καταγγελόμενο έχει υποκείμενο τον καταγγέλλοντα.
Μόνο στο Μεντεγίν, στην Μπογκοτά της Κολομβίας ή στην Τιχουάνα στο Μεξικό δεν θα χρειαζόταν να παραιτηθεί ο αρμόδιος υφυπουργός μετά από τέτοιου ύφους ανακοίνωση την οποία θα ακολουθούσε η σχετική αποκάλυψη.

Μα στα αλήθεια: σε ποιο από τα βιβλία management τα οποία διάβασαν στα LSE και HARVARD και τα οποία ασπάζονται σαν ευαγγέλια, γράφονται τέτοιες οδηγίες για διαδικασίες, όταν πρόκειται για την προσπάθεια «εξυγίανσης» μίας εταιρείας, μίας μεγάλης οικονομικής μονάδας;

Δια ταύτα …

Ο κ. Σαμαράς αποτελεί απτό παράδειγμα πολιτικά ανήθικου οπορτιουνιστή. Έλκει την πολιτική του εκπαίδευση από τα ανώτερα στρώματα της καθεστωτικής οικονομοπολιτικής νομενγκλατούρας τούτης της χώρας και μάλιστα, την έχει βιώσει ως αδιάφορος επίγονος, δηλαδή δεν διαθέτει ούτε καν τα στοιχεία μίας κάποιας – δήθεν έστω – κουλτούρας ευγένειας και γενναιότητας. Αυτής του ευτυχούς εύπορου – από πάππου προς πάππου – προς τους δοκιμαζόμενους συμπολίτες του των άλλων τάξεων.
Πρόκειται για άτομο πολιτικά αδίστακτο, εμμονικό και εκδικητικό γι’ αυτό και θεωρούμε ότι είναι πολύ επικίνδυνος, ιδιαίτερα την περίοδο που θα ακολουθήσει, αφού ξέρει ότι δεν θα διαρκέσει πολύ ακόμα η εξουσία του.

Οι πολίτες θα πρέπει να ετοιμάζονται για «σκληρές» καταστάσεις, οι οποίες θα χρειαστούν από μέρους τους σκληρότερες – οργανομένες «απαντήσεις».
Η βία του Κράτους, ο κορπορατισμός, και η υπερδυνάμωση της διαφθοράς ως επίσημης εξουσίας με την αγαστή συνεργασία του παρακράτους είναι τα διακριτικά της επόμενης περιόδου.

Κ.Ν.ΔΡΑΓΑΤΗΣ

*= Το άκρον άωτον του παραλογισμού. Προσπαθούν να πείσουν ότι οι εκλογές θα «καταστρέψουν» την οικονομία, την ίδια στιμή που από τη διακυβέρνηση τους καταστρέφεται καθημερινά με καταθλιπτική ταχύτητα η εργασία, η αγορά των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, η αξία και η ύπαρξη της περιουσίας, ακόμα και η ζωή των ανθρώπων με τις πολλές αυτοκτονίες, ασθένειες μελαγχολίας και κατάθλιψης, καθώς και τις ψυχοσωματικές καρδιοπάθειες και καρκίνους.
Οι πολίτες θα πρέπει να καταλάβουν ότι οι εκλογές κοστίζουν μόνο και μόνο επειδή οι κυβερνώντες τις έχουν παραδώσει σε κανάλια και εταιρείες. Τις έχουν παραδώσει οι ίδιοι που τώρα δεν θέλουν να τις κάνουν.
Επίσης, οι πολίτες πρέπει να καταλάβουν ότι οι εκλογές παρόλαυτα, παραμένουν να είναι ο πιο ανέξοδος τρόπος αλλαγής και ελπίδας για το μέλλον των πολιτών, των εργασιών τους και των παιδιών τους. Ο άλλος δρόμος είναι η επανάσταση, τα επεισόδια, η αντίσταση, η αντιβία.

**= Σε αυτά τα σημεία προκύπτουν σαφώς ποινικές και αστικές ευθύνες για τους πολιτικούς που υπέγραψαν τη διακοπή προγράμματος της δημόσιας τηλεόρασης. Τα ίδια ισχύουν για όλες τις παρόμοιες ενέργειες τους, σε όποιον τομέα και αν γίνουν με τον ίδιο τρόπο.