ΤΑ ΝΕΑ ● Πάρου – Αντιπάρου

ΑΝΤΙΠΑΡΟΣ | Αναζητείται λογική και επίπεδο

Άρθρο του Κ. Δραγάτη για την Αντίπαρο από την εφημερίδα «Τα Νέα Πάρου – Αντιπάρου» της 23|03|13

Η Αντίπαρος είναι ένα νησί το οποίο ευτύχισε να έχει όλα τα καλά της Πάρου, αλλά χωρίς τα κακά της Πάρου τα οποία προκαλούνται από τα «καλά» της. Ωστόσο, δυστύχησε να µην µπορεί να αναδείξει µία ηγετική οµάδα διοίκησης για να κάνει – απλώς – τα αυτονόητα µε τα οποία θα µπορούσε να τα καταφέρνει µία χαρά. Αντί αυτών, σηµαντικοί άνθρωποι για το νησί, εκ των οποίων όµως κανένας δεν τόλµησε να βάλει υποψηφιότητα κατά τις τελευταίες δύο εκλογικές αναµετρήσεις, έχουν εγκλωβιστεί σε πολιτικό προσκήνιο του οποίου η ηγεσία δεν έχει«πολιτικό ανάστηµα».
Έτσι…

Σήµερα, ένα νησί «πρώτης ταχύτητας» εξαιτίας µικρού µεγέθους, µε τουριστική οικονοµία σε δυναµική, αλλά χωρίς µεγάλα προβλήµατα (σκουπίδια, εµπορικό λιµάνι κλπ), βρίσκεται να διοικείται από έναν άνθρωπο ο οποίος δεν γνωρίζει ούτε τα βασικά για το πως πρέπει να πολιτευτεί. Δεν µπορεί να βάλει προτεραιότητες, ούτε στόχους, δεν µπορεί να «διαβάσει» τις εξελίξεις στην χώρα και την τοπική αυτοδιοίκηση, ενώ βλέπει παντού εχθρούς που εποφθαλµιούν την καριέρα την οποία µόνο αυτός νοµίζει ότι κάνει. Επίσης, δεν µας έχει δείξει ποτέ ότι έχει την δυνατότητα να διαβάζει γενικώς, κάτι που είναι πολύ χρήσιµο για έναν δήµαρχο αυτή την εποχή, ώστε να µπορεί να ανταπεξέρχεται στους πολύ δύσκολους καιρούς που περνά η χώρα και η τοπική αυτοδιοίκηση.

Το µόνο µε το οποίο ασχολείται µε µανία είναι να ρωτάει και να µαθαίνει τι κάνει ο ένας και τι κάνει ο άλλος. Ποιους αντιπάλους έχει ο καθένας (από άλλες, άσχετες υποθέσεις) και τι σχολιάζεται γι’ αυτόν, µε σκοπό να τον διαβάλει πολιτικά ενισχύοντας τα αντίστοιχα σχόλια. Με λίγα λόγια, ασχολείται µε την παραπολιτική, την εποχή που έχει πολλές απαιτήσεις η πολιτική. Επίσης, το δεύτερο µε τοποποίο ασχολείται είναι ψηφοθηρικού τύπου εξυπηρετήσεις εδώ και εκεί που δεν έχουν καµία σχέση µε το κοινό όφελος.

Το μέλλον...

Όταν θα καταρρέει ο σηµερινός δήµαρχος Αντιπάρου από τη «φούσκα» που έχει δηµιουργήσει ο ίδιος γύρω του, η Αντίπαρος θα πληρώνει «χρυσάφι» τα πολύτιµα χρόνια που έχασε αφήνοντας τη διοίκηση του νησιού – µε χαλαρότητα – σε έναν άνθρωπο που ηµέρα µε την ηµέρα κατασπαταλά δυνάµεις και αξίες του νησιού στο πουθενά. Αν θα διαψευστούµε στην κριτική µας, η Αντίπαρος και οι Αντιπαριώτες δεν θα έχουν χάσει τίποτε επειδή γράψαµε αυτό το κείµενο για να «πιέσουµε». Αν όµως δεν ανατραπεί η υπάρχουσα πορεία, και επαληθευθούµε, ποιος θα αποζηµιώσει την Αντίπαρο και τους Αντιπαριώτες γι’ αυτά που θα έχουν χαθεί;
Επίσης, θυµίζουµε ότι ο κ. Λεβεντάκης παρέλαβε µία Κοινότητα µε πολύ µεγάλο αποθεµατικό, χωρίς να χρωστά τίποτε ουσιαστικό, πουθενά.

Ευθύνες

Μεγάλες είναι οι ευθύνες γι’ αυτή την κατάσταση συγκεκριµένων νέων και δυναµικών ανθρώπων του νησιού µε ηλικίες από 30 έως 50 ετών (πάνω – κάτω) οι οποίοι, ενώ τα τελευταία χρόνια χάρις τη δική τους δουλειά η Αντίπαρος, εκµεταλλεύτηκε το τουριστικό ρεύµα και την κατασκευαστική «έκρηξη» στο νησί, την ίδια στιγµή αδιαφόρησαν για την αντίστοιχη αναβάθµιση του επιπέδου του πολιτικού δυναµικού της Κοινότητας και µετέπειτα Δήµου. Αντί να αποφασίσουν να στηρίξουν µία δική τους οµάδα και ένα επικεφαλής πρόσωπο για να αναλάβει καθήκοντα δηµάρχου, από τη δική τους κατηγορία, τις δικές τους τάξεις, άφησαν να ασχοληθούν µε τα πολιτικά θέµατα και το Δήµο εκείνοι που βρίσκονται εκτός «κλίµατος», σχεδόν εκτός οικονοµίας, εκτός εξελίξεων.

Οι επιχειρηµατίες του τουρισµού (δωµάτια, εστιατόρια, καφέ κλπ) επέλεξαν να «κάτσουν» στα αβγά τους και να κοιτάζουν µόνο τα «πολλά» για να τα κάνουν «περισσότερα», ακολουθώντας την λογική: «θα οικονοµούµε εµείς και θα βάλουµε έναν που κάθεται – δικό µας – να µας κάνει τα κέφια».

Είναι το λάθος που κάνουν οι Έλληνες µικροµεσαίοι, όταν τα πράγµατα πηγαίνουν κάπως καλά στις δουλειές τους. Νοµίζουν ότι οι ίδιοι µπορούν να εξασφαλίσουν µέσα από το µαγαζί τους για πάντα πελατεία, ευηµερία και όλα όσα χρειάζονται για να µπορούν να έχουν µία καλή ζωή για τις οικογένειες τους. Όµως κάτι τέτοιο δεν ισχύει ποτέ. Για να κρατηθεί µία οικονοµία, χρειάζεται συνεργασία, ενασχόληση και έλεγχος στα κοινά. Κυρίως από εκείνους που ασχολούνται µε το πιο δυναµικό κοµµάτι της οικονοµίας. Πρέπει να αφιερώνουν ένα κοµµάτι της δυναµικής τους στα κοινά και όχι να επαφίενται στους κόλακες και τους «περιφερόµενους» καιροσκόπους να τους αντιπροσωπεύουν.

Ο δήµαρχος σε έναν τόπο στις ηµέρες µας, δεν έχει σαν πρώτη του υποχρέωση – όπως γινόταν παλιά – να καθαρίζει τους δρόµους έξω από τα καταστήµατα και να φροντίζει για το νερό και τα σκουπίδια. Ο Δήµος σε κάθε τόπο, ανάλογα µε τις πρωτοβουλίες που θα αναπτύσσονται σε αυτόν, δύναται να αποτελέσει µοχλό ανάπτυξης για την οικονοµία του τόπου ή έστω «κάστρο» για την περιφρούρηση της ανάπτυξης της τοπικής οικονοµίας.

Λοιπόν, ας ανασκουµπωθούν οι δυνάµεις της εργασίας και της αγοράς της Αντιπάρου και ας οργανώσουν µία δική τους πρόταση για το µέλλον του πρώτου θεσµού του τόπου τους. Μακριά από κοµµατικές διαφορές, τοπικισµούς, οικογενειοκρατία και τα υπόλοιπα που χωρίζουν τους απλούς πολίτες και που οδήγησαν την Ελλάδα να είναι κατάντηµα των µαµµόθρεπτων και των απανταχού τεµπέληδων και λαµόγιων.
Μέχρι να οργανωθούν, ας δηµιουργήσουν µία επιτροπή που θα παρεµβαίνει οργανωµένα σε κάθε θέµα του νησιού απαιτώντας λύσεις από την παρούσα δηµοτική αρχή. Έτσι, θα βοηθήσουν να σωθεί, οτιδήποτε αν σώζεται.

Κ. Ν. ΔΡΑΓΑΤΗΣ