ΤΑ ΝΕΑ ● Πάρου – Αντιπάρου

Θα τους αφήσουμε να σκοτωθούν;

Αγκαιριά

Ρεπορτάζ από την εφημερίδα Τα Νέα Πάρου – Αντιπάρου της 16|02|13

Η εφηµερίδα µας παρακολουθεί «στενά» σχεδόν από την αρχή το πρόβληµα στη σχολική κοινότητα που έχει προκύψει εδώ και πολύ καιρό στο χωριό της Αγκαιριάς για ασήµαντη αφορµή, το οποίο διογκώθηκε και έγινε σοβαρό ζήτηµα διχασµού.

Πεισθήκαμε, κακώς

Είναι γνωστό ότι η εφηµερίδα µας διατυπώνει ελεύθερα τις απόψεις της γι’ αυτό και έχει καθιερωθεί ως MME γνώµης, παρέµβασης, έρευνας και αποκάλυψης και όχι ως απλό ειδησεογραφικό µέσο. Η υπόθεση της σχολικής κοινότητας Αγκαιριάς είναι µία περίπτωση από αυτές…
…που δεν θελήσαµε να κάνουµε παρέµβαση εδώ και πολύ καιρό. Γονείς µας είχαν ζητήσει να µείνουµε έξω, διότι µας είχαν πείσει ότι ήταν θέµα χρόνου να επιλύσουν τα προβλήµατα που απασχολούσαν την µικρή κοινωνία. Πίστευαν ότι η δηµοσιογραφική αναφορά δεν θα βοηθούσε. Η λάθος δηµοσιογραφική αναφορά ίσως να µη βοηθούσε. Αλλά η δηµοσιογραφική καταγραφή προβλήµατος που ελλοχεύει δεν έβλαψε ποτέ κανένα.

Ωστόσο, εµείς σεβαστήκαµε την άποψη των γονιών, παρά του ότι ουδέποτε δεν βγήκε σε καλό, όποτε έχουµε δεχθεί παρόµοιες εισηγήσεις για θέµατα. Και φυσικά, δεν εννοούµε το «καλό» το δικό µας, διότι δεν έχουµε κανένα συµφέρον. Αλλά δεν βγαίνει ποτέ σε καλό να «κουκουλώνουµε» τα προβλήµατα, όταν είναι δηµόσιου χαρακτήρα. Όταν αφορούν κοινωνικές υποθέσεις.

Αλλαγή σελίδας

Για τους αναγνώστες από άλλες περιοχές οι οποίοι ίσως δεν γνωρίζουν τη συµβαίνει, σε αυτό το φύλλο απλώς θα αναφέρουµε την περίληψη της υπόθεσης, µετά από πολύ καιρό µελέτης: Στο δηµοτικό σχολείο της περιοχής οι γονείς έχουν διχαστεί και έχουν καταλήξει να υπολειτουργούν δύο διαφορετικούς Συλλόγους Γονέων και Κηδεµόνων για µία µικρότατη σχολική µονάδα, εντός ενός µικρού και πανέµορφου κατά τα άλλα χωριού. Ο λόγος που η κατάσταση κατέληξε εκεί, είναι η ανθρώπινες αδυναµίες επαγγελµατιών – λειτουργών καθηγητών οι οποίοι όφειλαν να µην τις αναµειγνύουν µε τα καθήκοντα τους. Και τούτο, διότι οι επαγγελµατίες του είδους σε αντίθεση µε γονείς (σ.σ: οι οποίοι επέδειξαν παρόµοιες αδυναµίες) έχουν εξειδικευτεί επιστηµονικά για να λειτουργούν µε µέθοδο και όχι µε τον εγωισµό ή µε το θυµικό.

Έτσι, µία σειρά παρατηρήσεων συµπεριφοράς επάνω στο εκπαιδευτικό έργο, κατέληξαν σε εσωτερικό εµφύλιο ολόκληρου του χωριού. Τρεις βαθµίδες εκπαιδευτικών επιφορτισµένων µε διοικητικές ευθύνες, δεν έχουν κατορθώσει να επιλύσουν το πρόβληµα. ΜΕ αποτέλεσµα σιγά – σιγά, το µισό χωριό να µη µιλάει στο άλλο µισό χωριό. Άλλοι παράγοντες που είναι υπεύθυνοι να επιλύουν ζητήµατα που απασχολούν την κοινωνία, σφυρίζουν αδιάφορα εδώ και καιρό, διότι η πάγια τακτική τους είναι να µην παίρνουν θέση, να µην δίνουν λύσεις. Επιθυµούν να τα έχουν µε όλους καλά, ενώ στο παρασκήνιο κινούνται κανονικότατα για τα πολιτικά τους συµφέροντα.

Λοιπόν, από αυτό το φύλλο θα ασχοληθούµε µε το ζήτηµα της Αγκαιριάς, µέχρι να λυθεί. Για αρχή, ξεκινάµε µε την παράθεση τριών επώνυµων επιστολών. Το κάνουµε για να µην υπάρχει καµία αµφιβολία ότι υπάρχει πρόβληµα. Διότι από εµπειρία γνωρίζουµε ότι, όταν ένας δηµοσιογράφος κάνει την ερώτηση σε έναν κρατικό λειτουργό ή παράγοντα: «Τι έχετε να πείτε για το τάδε πρόβληµα; Τι θα κάνετε για να το λύσετε;»
Εκείνος απαντά: «Μα ποιο πρόβληµα;».

ΕΠΙΣΤΟΛΗ Νο 1

«Εµφύλιος Πόλεµος στην Αγκαιριά Πάρου
Η εκρηκτική κατάσταση στην Αγκαιριά µε το θέµα του Δηµοτικού Σχολείου αρχίζει να εµφανίζει συµπτώµατα εµφυλίου πολέµου και λογικά διερωτάται κανείς πως είναι δυνατό ένα χωριό που φηµίζεται για την ηρεµία του και τις αγαστές σχέσεις µεταξύ των κατοίκων, να έχει φτάσει στο σηµείο του διχασµού. Η αιτία της διαµάχης είναι η ανεπάρκεια της διευθύντριας του σχολείου. Όταν τη διεύθυνση ενός σχολείου µε δέκα εκπαιδευτικούς αναλαµβάνει µία άπειρη δασκάλα η οποία στερείται ηγετικών ικανοτήτων και µε αυξηµένο πρόβληµα επικοινωνίας, είναι επόµενο να προσκαλούνται προστριβές µεταξύ της, το διδακτικού προσωπικού, των γονέων και του Δ.Σ του Συλλόγου Γονέων.

Η κατάσταση γίνεται ακόµη πιο περίπλοκη γιατί στο ίδιο σχολείο υπηρετεί και ο σύζυγος της διευθύντριας ο οποίος παρεµβαίνει για να καλύψει την αδυναµία της συζύγου του να αντιµετωπίσει προσωπικές αντιπαραθέσεις. Σε ένα παρόµοιο περιβάλλον πώς είναι δυνατόν να µην σηµειώνονται προστριβές και εντάσεις, πολλές φορές παρουσία µαθητών. Το Δ.Σ του Συλλόγου Γονέων τόλµησε να καταγγείλει συµπεριφορές της Διευθύντριας η οποία µη δυνάµενη να αντιµετωπίσει πρόσωπο µε πρόσωπο τον Σύλλογο, προσέτρεξε στη σχολική σύµβουλο που τυγχάνει να είναι παλιά της φίλη και συµµαθήτρια. Δυστυχώς, η σχολική σύµβουλος αντί να προσπαθήσει να βρει συµφιλιωτική λύση, προτίµησε την ρήξη, ξεκινώντας ανηλεή πόλεµο κατά του Δ.Σ. του Συλλόγου, φθάνοντας στο σηµείο να µεθοδεύσει την εκλογή νέου Δ.Σ. χωρίς να έχει παραιτηθεί το προηγούµενο.

Έτσι, φτάσαµε σήµερα στην κατάσταση να λειτουργούν δύο Σύλλογοι και δύο παρατάξεις γονέων που αλληλοτρώγονται. Και ενώ η αιτία του προβλήµατος παραµένει η ανικανότητα της διευθύντριας να κάνει «κουµάντο» στο Σχολείο, οι κάτοικοι του χωριού αλληλοσπαράζονται για το ποιο από τα δύο Δ.Σ. θα επικρατήσει. Σήµερα (σ.σ: προηγούµενο Σάββατο 9/2) ηµέρα Σάββατο, οι γονείς έλαβαν δύο µηνύµατα από τα Δ.Σ των Συλλόγων. Το ένα µήνυµα τους προέτρεπε να συµµετάσχουν σε γενικές εκλογές την Κυριακή (10/2)και το άλλο τους προέτρεπε να απέχουν.
Πραγµατική κατάντια.

Κ. Αλιπράντης
Βουτάκος, Πάρος».

ΕΠΙΣΤΟΛΗ Νο 2

«ΠΡΟΣ: Μέλη των Δ.Σ. Γονέων & Κηδεµόνων Δηµοτικού
Σχολείου Αγκαιριάς
Δ/νση Δηµ. Σχολ. Αγκαιριάς
Σχολική Σύµβουλο Κυκλάδων

Αξιότιµες κυρίες, αξιότιµοι κύριοι και αγαπητοί συµπολίτες,

Με αφορµή άλλη µια συνάντηση που έγινε εχθές 7/2/13 για το γνωστό ζήτηµα που σοβεί απαράδεκτα εντός της σχολικής κοινότητας του χωριού µας, ως πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας, καταθέτω τις παρακάτω θέσεις:

1) Με τη θεσµική µου ιδιότητα, δεν είµαι διατεθειµένος να συνεχίσω να παρακολουθώ τη διαίρεση του χωριού να επεκτείνεται ηµέρα µε την ηµέρα.
2) Παρακαλώ ειλικρινά και θερµά, όλους τους παράγοντες που διαδραµατίζουν ρόλο στην υπόθεση να προσέλθουν στην πρώτη ευκαιρία που δίνεται, ώστε να αποκτήσει η σχολική κοινότητα ξανά ενιαία εκπροσώπηση. Ξεκαθαρίζω ότι προσωπικά θα συνεργαστώ µε οποιοδήποτε διοικητικό συµβούλιο και οποιονδήποτε ανεξαιρέτως συµµετέχει σε αυτό. Δηλαδή το σχολείο πρέπει να αποκτήσει έναν και µοναδικό ενιαίο σύλλογο γονέων. Όσο το δυνατόν, συντοµότερα.
3) Θα καταβάλω κάθε προσπάθεια, ώστε να σταµατήσει εδώ και τώρα η υποδαύλιση των όποιων ερίδων από υπηρεσιακούς παράγοντες των οποίων η ενέργεια θα έπρεπε να επενδύεται στην οµαλή λειτουργία του σχολείου και όχι το αντίθετο. Διαφορετικά σας ενηµερώνω ότι θα αναγκαστώ να διαβιβάσω το πρόβληµα του χωριού σε όλα τα επίπεδα διοίκησης, κατά αρµοδιότητα, αιτούµενος να αποδοθεί δίκαια και οριστική λύση.

Με εκτίµηση,
Ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Αγκαιριάς
Ανδρέας Κουταλίδης».

ΕΠΙΣΤΟΛΗ Νο 3

«Αγαπητοί κύριοι, κυρίες και Αγαπητοί συµπολίτες,
Μετά από τις εξελίξεις που ταλανίζουν το τελευταίο διάστηµα το χωριό µας και αφορούν θέµατα της σχολικής κοινότητας έχω να δηλώσω τα εξής:
Mε την ιδιότητά µου της Δηµοτικής Συµβούλου και του γονέα ενός 8χρονου παιδιού, που κατάγοµαι από αυτόν τον τόπο, έχω δουλέψει γι΄ αυτόν και τον πονάω, δεν µπορώ να ανεχτώ το διχασµό της Σχολικής Κοινότητας.

Δεν µπορώ να ανεχτώ την «λάσπη» που ρίχνεται µεταξύ φίλων, συγγενών και συµπολιτών µου. Καθηµερινά γίνοµαι δέκτης παραπόνων, από συµπολίτες µου, για την κατάσταση, δέχοµαι και εγώ και η οικογένειά µου πιέσεις. Καθηµερινά, σχεδόν, τα παιδιά µας µετατρέπονται σε «ταχυδροµικά περιστέρια» µεταφέροντας επιστολές ένθεν κακείθεν µέσα σε φακέλους άλλοτε εκλογικούς, άλλοτε ανώνυµους και άλλοτε επώνυµους από γνωστούς ή από άγνωστους αποστολείς, οι οποίοι µοιράζονται από την Διευθύντρια του σχολείου.

Καθηµερινά γινόµαστε κοινωνοί µιας απαράδεκτης κατάστασης που µας κάνει να νιώθουµε λύπη και ντροπή για τον τρόπο που κάποιοι χειρίζονται την κατάσταση. Γονείς καταφέρονται εναντίων άλλων γονέων λέγοντας αναλήθειες και παιδιά χάνουν τους φίλους τους ,αποτέλεσµα της έριδας µεταξύ των γονέων . Είναι δυνατόν; Σε αυτό το χωριό πρότυπο για την αγάπη και την αλληλεγγύη µεταξύ των κατοίκων, δεν θυµάµαι να έχει συµβεί ξανά κάτι παρόµοιο και διερωτώµαι αν όλα αυτά που συµβαίνουν προβληµατίζουν καθόλου τους υπευθύνους.

Προτού να προβούν στις διχαστικές λύσεις προσπάθησαν καθόλου να βρουν συµφιλιωτική λύση µε διάλογο; Έγινε κάποια προσπάθεια για να εκτονωθεί η κατάσταση; Κάνω έκκληση στους εµπλεκόµενους, να κάνουν τα αδύνατα δυνατά, να βάλουν «νερό στο κρασί» τους, να βάλουν στην άκρη τους εγωισµούς και τις όποιες φιλοδοξίες και να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια να σταµατήσουν όλα εδώ.

Ως πότε θα υπάρχουν δύο Δ.Σ. που θα ασχολούνται µε οτιδήποτε άλλο εκτός από τα ζητήµατα που άπτονται της θεσµικής τους ιδιότητας; Ως πότε θα «σέρνεται» αυτή η κατάσταση; Η µόνη λύση είναι αυτή που επιθυµούν όλοι οι κάτοικοι του χωριού, τόσο αυτοί που έχουν παιδιά στο σχολείο µε ελάχιστες εξαιρέσεις, όσο και οι υπόλοιποι κάτοικοι, να προχωρήσουµε όλοι οι γονείς µαζί στην εκτέλεση της απόφασης της Έκτακτης Γεν. Συνέλευσης που πραγµατοποιήθηκε στις 27/1/2013 όπου όλα τα θέµατα συζητήθηκαν εφόσον την παρακολούθησαν όλες οι πλευρές και να συµµετάσχουµε στις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου διοικητικού συµβουλίου που θα έχει νωπή την εντολή. Οι αιτιάσεις για την αγνόηση της απόφασης της Γεν. Συνέλευσης στερούνται σοβαρότητας και πραγµατικά δεν µπορώ να κατανοήσω για ποιο λόγο αποτρέπεται η διενέργεια νέων εκλογών, ανοιχτών σε όσους επιθυµούν να συµµετάσχουν. Η εκλογή ενός νέου και ισχυρού Δ.Σ. που θα προέρχεται από την ελεύθερη βούληση όλων των γονέων, που θα µπορεί να συνεργάζεται µε όλους τους γονείς, τους δασκάλους και τους υπηρεσιακούς παράγοντες, θα αποτελέσει την αρχή µιας καινούριας ηµέρας ,µε την συνεργασία όλων, για το καλό των παιδιών µας, για την ενότητα του χωριού µας.

Με εκτίµηση,
Μαρία Κων. Χανιώτη».
(Δημοτική Σύμβουλος)