ΤΑ ΝΕΑ ● Πάρου – Αντιπάρου

Η αριστερά στον καθρέπτη | Επιστολές για το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ στην Πάρο

Ρεπορτάζ από την εφημερίδα Τα Νέα Πάρου – Αντιπάρου της 24|11|12

Ένα από τα βασικά ζητήµατα που απασχολούν τον κόσµο της αριστεράς είναι οι σχέσεις του ανερχόµενου ΣΥΡΙΖΑ µε το ΚΚΕ. Οι «παλιοί» του ΣΥΡΙΖΑ επιµένουν να προσκαλούν και να θεωρούν επιβεβληµένη τη συνεργασία του ΚΚΕ για τη δηµιουργία «αριστερής κυβέρνησης» και πριν από αυτή, προσκαλούν σε κοινούς αγώνες για την ανατροπή της συγκυβέρνησης του µνηµονίου. Επίσης, νέοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν γνωρίζουν τις ιστορικές εξελίξεις που οδήγησαν στη διάσπαση από την κοµµουνιστική αριστερά, επιθυµούν τη συµφωνία για συνεργασία, αφού δεν µπορούν να καταλάβουν πόσο µεγάλες µπορεί να είναι οι διαφορές δύο κόµµατών που ισχυρίζονται ότι κινούνται…

…περίπου στον ίδιο ιδεολογικό χώρο, όταν µάλιστα, οι πολίτες έχουν έρθει σε τόσο κρίσιµο σηµείο καταστροφής των ζωών τους και των εισοδηµάτων τους από την ασκούµενη πολιτική.

Το ΚΚΕ από την µεριά του δεν έχει καµία αµφιβολία ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σκοπό να αναλάβει την εξουσία για να εφαρµόσει πολιτικές ρήξης µε το «σύστηµα», αλλά εκτιµά ότι θέλει απλώς να διαχειριστεί την κατάσταση µε τον ίδιο τρόπο, µε τους ίδιους συνεργάτες στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας, να ασκήσει τον ίδιο ταξικό τρόπο διακυβέρνησης. Θεωρεί η µόνη διαφορά είναι η αριστερή ρητορική. Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν διστάζει να πει ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει τίποτε άλλο παρά το τρικ που χρησιµοποίησε για να ξεγελάσει τους πολίτες το 1981 το ΠΑΣΟΚ.

Στην Πάρο

Σε κάθε γειτονιά της Ελλάδας ο προβληµατισµός όσων ασχολούνται µε παρόµοια θέµατα είναι ο ίδιος. Βεβαίως, οι αντιπαραθέσεις είναι ηπιότερες µιας και οι παράγοντες των κοµµάτων στα οποία αναφερόµαστε διατηρούν φιλικές σχέσεις, αφού οι κοινωνίες µας είναι µικρότερες και οι σχέσεις των ανθρώπων πιο στενές. Όµως τα προβλήµατα από την κρίση µεγαλώνουν και στο νησί µας και η αγανάκτηση γι’ αυτά που αντιµετωπίζει κάθε ηµέρα που περνά η οικογένεια του καθενός από την εφαρµογή µνηµονιακών πολιτικών οξύνεται.

Έτσι, όσο και αν τηρούνται οι φιλικές σχέσεις και η διακριτικότητα, αρχίζει και στο νησί µας να απασχολεί το ερώτηµα για «ενότητα της αριστεράς». Κάποιοι και εδώ αρχίζουν να βλέπουν αυτή την υπόθεση σαν το µόνο δρόµο για να σταµατήσει η «λαίλαπα» που ζούµε πανελλαδικά, µε επέκταση και για τις επόµενες δηµοτικές εκλογές σε τοπικό επίπεδο.

Μέχρι σήµερα ωστόσο, δεν είχαµε κάποια δηµόσια αντίδραση για αυτό το ζήτηµα από τους παράγοντες που δραστηριοποιούνται στους αντίστοιχους κοµµατικούς χώρους ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ (σ.σ: που διαθέτουν και αντίστοιχες πολιτικές παρατάξεις στο δηµοτικό συµβούλιο του δήµου µας). Δεν είχαµε κάποιο έναυσµα για να αρχίσει ένας τέτοιος διάλογος δηµόσια.

Ωστόσο, την εβδοµάδα που µας πέρασε διακινήθηκε στη δηµοσιότητα ένα σηµείωµα της συµπολίτισσας µας κ. Φιλίτσας Γρηγοράσκου που πρόσκειται στο ΣΥΡΙΖΑ µε το οποίο διατυπώνονταν για πρώτη φορά οι προβληµατισµοί για τη στάση του ΚΚΕ προς το ΣΥΡΙΖΑ. Το σηµείωµα ίσως να παρέµενε στα αζήτητα, αν δεν είχε γραφτεί ως απάντηση σε κείµενο που είχε εκδώσει ο Σωτήρης Χουλιάρας εκ µέρους της Κοµµατικής Οργάνωσης Βάσης του ΚΚΕ Πάρου στα µέσα ενηµέρωσης. Συνεπώς, το κείµενο της κ. Γρηγοράσκου δηµιουργεί για πρώτη φορά µία πρόσκληση εκ µέρους ενός ανθρώπου από το ΣΥΡΙΖΑ για να δοθούν απαντήσεις από έναν άνθρωπο που εκπροσωπεί τοπικά το ΚΚΕ. Ας παρακολουθήσουµε τα δύο κείµενα:

Το κείμενο Χουλιάρα

«Έφθασε η ώρα να διαλέξουµε: Ή την αξιοπρέπειά µας ή τις αλυσίδες τους!

Έρχεται, κάποτε, η ώρα που πρέπει να αποφασίσουµε…αν θα συνεχίσουµε να ζούµε σα ζεµένοι σκλάβοι στο ζυγό αδίστακτων αφεντάδων.
Αν θα εξακολουθήσουµε ν’ ανεχόµαστε να ληστεύουν το µόχθο µας έτσι ξεδιάντροπα µια άπληστη κλίκα εκµεταλλευτών.
Αν θα αποδεχτούµε να βυθιζόµαστε στην κινούµενη άµµο της ανεργίας και την απόλυτης φτώχειας.
Αν αντί για µισθό ή σύνταξη, θα λαµβάνουµε, πλέον, ένα υποτυπώδες επίδοµα µιας, αµφίβολης, συντήρησης.
Αν αντί για παιδεία και υγεία, θα µας παρέχονται τρισάθλια σχολεία και ελεεινά ράντζα ενός προαναγγελθέντος θανάτου.
Αν θα δεχτούµε, αντί για άνθρωποι µε σύγχρονες ανάγκες και επιθυµίες να µετατραπούµε σε µια φτηνή αναλώσιµη ύλη στα γκέτο των ντόπιων και ξένων δουλεµπόρων.
Αν εµείς, τα παιδιά µας και τα παιδιά του διπλανού µας, θα ζήσουν σ’έναν εφιαλτικό κόσµο δίχως µέλλον και προοπτική, εξαθλιωµένοι δούλοι σε ένα µεταλλαγµένο 21ο αιώνα.
Αν οι ηλικιωµένοι γονείς µας, οι παππούδες µας, οι ανήµποροι γείτονές µας, θα περάσουν τα τελευταία τους χρόνια µέσα στην ταπεινωτική ανέχεια και τον εξευτελισµό.

Ας σκεφθούµε, αν µας αξίζει να µας µετατρέψουν σε καταθλιπτικά σκυµµένα ανθρωπάκια ή αν θα επιλέξουµε να διεκδικήσουµε µε το κεφάλι ψηλά ως περήφανος λαός το δικαίωµά µας στην αξιοπρέπεια και τη ζωή!

Ας σκεφθούµε και ας αποφασίσουµε επιτέλους, αν θα τολµήσουµε να σπάσουµε την άτιµη την αλυσίδα ή αν θα αφήσουµε αυτή να γίνει ο βρόγχος που θα στραγγαλίσει κάθε µας όνειρο και ελπίδα…

Το τέλος της δικής τους διαπραγµάτευσης, ας γίνει το δικό µας τέλος κάθε διαπραγµάτευσης µαζί τους. Καιρός λοιπόν για το δικό µας ΟΧΙ. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε υπηρεσία, σε κάθε επιχείρηση και µαγαζί, σε κάθε στέκι ας σταµατήσει κάθε άλλη συζήτηση κι ας µπεί δυναµικά το ζήτηµα το τι κάνουµε εµείς για τη ζωή µας. Χωρίς οργάνωση και σχέδιο, τίποτα δεν γίνεται».

Κ.Ο.Β.ΠΑΡΟΥ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε.
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Το κείμενο Γρηγοράσκου

«Αγαπηµένε µου φίλε Σωτήρη,
Με πολύ προσοχή διάβασα το κείµενο που έγραψες, το οποίο αποτυπώνει ακριβώς την κατάσταση που βιώνουµε. Εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι πώς θα διαλύσουµε τις αλυσίδες τους, όπως αναφέρεις, όταν το ΚΚΕ αρνείται να ενώσει τις µικρές του δυνάµεις (4%) και να συµπράξει µε τον ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα βάλλει κατά αυτού.

Οι τοποθέτησή σου είναι πολύ σωστή αλλά σύµφωνα µε τα παραπάνω πέφτουµε όλοι µαζί στον τοίχο, χωρίς την συνένωση των αριστερών δυνάµεων, µε την Παπαρήγα να βάλλει κατά Τσίπρα, καταφέρνετε µε µεγάλη επιτυχία να δίνετε το προβάδισµα στην τρόικα εσωτερικού που µας εξαθλιώνει κάθε µέρα όλο και περισσότερο. Συνεπώς, η στάση που θα κρατήσει το ΚΚΕ για το επόµενο διάστηµα έχει ιδιαίτερη σηµασία για τις τύχες του λαού και της χώρας.

Δεν αρκεί µόνο να εντοπίσουµε το πρόβληµα, πρέπει να αναζητήσουµε και την λύση του. Η κατάσταση προστάζει ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ προκειµένου να ανατρέψουµε την πολιτική της πλήρους εξαθλίωσης. Επί της παρούσης κατάστασης το µόνο που καταφέρνετε είναι να συµβάλετε να σφίγγουν οι αλυσίδες γύρω από το λαιµό µας».

Φιλίτσα
(Γρηγοράσκου)

Η συνέχεια…

Ο κ. Σ. Χουλιάρας δεν έχει απαντήσει στα ερωτήµατα της κ. Φ. Γρηγοράσκου µέχρι σήµερα. Από σχετικό ρεπορτάζ µάθαµε ότι όντως µεταξύ τους διατηρούν πολύ καλές οικογενειακές σχέσεις για χρόνια. Άρα, το πρώτο θετικό είναι ότι οι επιστολές δεν αφορούν σε στείρα κοµµατική αντιπαράθεση, αλλά σε γνήσιο πολιτισµένο, πολιτικό διάλογο, µεταξύ φίλων µάλιστα. Το δεύτερο θετικό είναι ότι η ανάδειξη αυτού του διαλόγου µπορεί να βοηθήσει στην ανταλλαγή απόψεων και την άµβλυνση διαφορών µεταξύ των µελών αυτών των παρατάξεων στην Πάρο για ζητήµατα που δεν αφορούν το ενδεχόµενο (ή την άρνηση του ενδεχοµένου) συνεργασίας για τη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά την επίτευξη κοινών στόχων στο πεδίο της Πάρου, κάτι που έχει γίνει στο παρελθόν. Όµως πρέπει να δούµε το µέλλον, γιατί γι’ αυτό πρέπει να σφύζουµε πια, µιας και το παρόν µας καίγεται.

Πάντως, από το ΚΚΕ Πάρου, µετά την δηµοσιοποίηση της επιστολής Γρηγοράσκου, δόθηκε στη δηµοσιότητα µία ακόµα ανακοίνωση που σχολιάζει τις κεντρικές πολιτικές εξελίξεις. Όπως µας είπαν άνθρωποι από το ΚΚΕ Πάρου η νέα ανακοίνωση δεν εκδόθηκε µε σκοπό την απάντηση στην κ. Γρηγοράσκου σε καµία περίπτωση, αλλά εντάσσεται στην τακτική ενηµέρωση του κόµµατος προς τους πολίτες του νησιού.

Ωστόσο, το περιεχόµενο του κειµένου δίνει σίγουρα την ευκαιρία αποστολής αντεπιχειρηµάτων εκ µέρους του κ. Χουλιάρα, προς την κ. Γρηγοράσκου. Ακολουθεί το σχετικό κείµενο:

«Πρέπει να «διευκρινίσουµε» ότι…

…το µεγαλύτερο έγκληµα δεν είναι οι µισθοί και οι συντάξεις, γιατί αυτούς θα τους επαναφέρουµε µε έναν νόµο και ένα άρθρο, όταν πολύ γρήγορα θα βρεθούµε, µε τη βοήθεια του λαού, σε θέση διακυβέρνησης για να αντιστρέψουµε αυτή την καταστροφή». Αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια του κ. Τσίπρα κατά τη διάρκεια της οµιλίας του, την περασµένη Πέµπτη, στη ΛΑΡΚΟ. Αλλά αυτό το… υποδεέστερο έγκληµα – τις µειώσεις µισθών και συντάξεων δηλαδή – φαίνεται ότι το ξανασκέφτηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ. Και αποφάσισαν ότι δεν είναι και τόσο υποδεέστερο. Γι’ αυτό και, όπως αναδροµικά αποφάνθηκαν, ο κ. Τσίπρας αυτά που είπε στη ΛΑΡΚΟ «δεν τα είπε»…

Ναι, αλλά αν ο κ. Τσίπρας «δεν είπε» όσα είπε, τότε τι τελικά είπε; Ισχύουν ή δεν ισχύουν οι δηλώσεις του; Για το θέµα των δηλώσεων του κ. Τσίπρα στη ΛΑΡΚΟ και για την υπόσχεσή του ότι «θα επαναφέρει µε έναν νόµο και ένα άρθρο» τους µισθούς και τις συντάξεις, ρωτήθηκε χτες ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Π. Σκουρλέτης έδωσε τις ακόλουθες… διευκρινίσεις (στον ρ/σ «Real FM»):

«(Ο κ. Τσίπρας) δεν είπε κάτι τέτοιο (…). Σκοπός µας είναι να αποκαταστήσουµε σε ένα βάθος χρόνου και µε βάση µια διαδικασία ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονοµίας όσο το δυνατόν µεγαλύτερο µέρος των απωλειών και κατά προτεραιότητα όσων ήτανε στα χαµηλότερα κλιµάκια. Δεν έχουµε πει, όµως, γιατί δεν γίνεται αυτό το πράγµα, ότι µπορούµε µε ένα διακόπτη να γυρίσουµε το χρόνο. Αυτή είναι η πραγµατική διάσταση και το περιεχόµενο των δηλώσεών του»…
Τα συµπεράσµατα δικά σας.
Μία επισήµανση µόνο: αυτό το «άλλα λέω, κι άλλα εννοώ», που αποτελεί την άλλη όψη του «άλλα λέω κι άλλα κάνω», το έχουµε ζήσει στην Ελλάδα κάτι δεκαετίες τώρα. Με το ΠΑΣΟΚ…»
Κ.Ο.Β.ΠΑΡΟΥ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε.
Συμπέρασμα:

Ο διάλογος ή µόλις άρχισε ή µόλις τελείωσε. Άρα, αναγκαστικά συνεχίζεται για να διευκρινιστεί, αφού δεν υπεισήλθε στα τοπικά «µνηµονιακά» διακυβεύµατα.