Παγκόσμια ημέρα ποίησης με Ν. Γκάτσο | Αρχίλοχο | … και Κάλβο


Στίχοι: Νίκου Γκάτσου, Σύνθεση: Σταύρος Ξαρχάκος, Ερμηνευτής: Γιάννης Χαρούλης

και μερικά ακόμη…

Δε μ’ αρέσει η τυραννία
Αρχίλοχου (& Άκου Δασκαλόπουλου)

Δε μ’ αρέσει η τυραννία
Δε με νοιάζουνε τα πλούτη του πολύχρυσου του Γύζη
κι ούτε ζήλια μήτε φθόνο έχω στων θεών τα έργα
δε μ’ αρέσει η τυραννία κι όσο θες μεγάλη ας είναι
Πέρα-περ’ ας καμαρώνει περ απ’ τα δικά μου μάτια.

Εις Σάμον
Ανδέα Κάλβου

Όσοι το χάλκαιον χέρι βαρύ φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι
θέλει αρετή και τόλμην η ελευθερία.
Αυτή (και ο μύθος κρύπτει νουν αληθείας) επτέρωσε τον Ίκαρον και αν έπεσεν
ο πτερωθείς κι επνίγει θαλασσωμένος.
Αφ΄υψηλά όμως έπεσε, και απέθανεν ελεύθερος.
Αν γένεις σφ’άγιον άτιμον ενός τυράννου, νόμιζε φρικτόν τον τάφον

 

Αι ευχαί
Ανδέα Κάλβου

Της θαλάσσης καλλίτερα φουσκωμένα τα κύματα να πνίξουν την πατρίδα μου ωσάν απελπισμένη έρημον βάρκαν.
Στην στεριάν, στα νησιά, καλλίτερα μια φλόγα να ιδώ παντού χυμένην τρώγουσαν πόλεις, δάση, λαούς και ελπίδας.
Καλλίτερα, καλλίτερα διασκορπισμένοι οι Έλληνες να τρέχωσι τόν κόσμον με εξαπλωμένην χείρα ψωμοζητούντες.

Το ξίφος σφίξατε Έλληνες, τα ομμάτια σας σηκώσατε ιδού εις τους ουρανούς. Προστάτης ο Θεός μόνος σας είναι.
Κι αν ο Θεός και τ’ άρματα μας λείψωσι καλλίτερα πάλιν να χρεμετίσωσι στον Κιθαιρώνα Τούρκων άγριαι φοράδες.

Παρά – α! όσον είναι τυφλή και σκληροτέρα η τυρρανίς τοσούτον ταχυτέρως ανοίγονται σωτήριοι θύραι
Της θαλάσσης καλλίτερα…

Τα ηφαίστεια
Ανδρέα Κάλβου

Αυγεριναί τού ηλίου ακτίνες, τι προβαίνετε;
Τάχα αγαπάει να βλέπει έργα ληστών το μάτι των ουρανίων;

Ω! Έλληνες, ω! θείαι ψυχαί πού εις τούς μεγάλους κινδύνους φανερώνετε άκαμπτον ενέργειαν καί υψηλήν φύσιν.
Πώς, πώς τής ταλαιπώρου πατρίδος δεν πασχίζετε να σώσητε τον στέφανον;
Από τα χέρια ανόσια ληστών τοσούτων;

Είναι πολλά τα πλήθη των και τρομερά εις την όψιν.
Αλλ’ ένας Έλλην δύναται, ένας άνδρας γενναίος να τα σκορπίσει.