Υπόθεση κατάργησης ΦΠΑ Αιγαίου: ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΝΗΣΙΩΤΕΣ

Άρθρο από την εφημερίδα «Τα Νέα Πάρου – Αντιπάρου» της 4 Φεβρουαρίου 2012

Οι βουλευτές των νησιών µας και οι εκπρόσωποι αυτοδιοίκησης Α’ και Β΄ βαθµού να δηλώσουν σθεναρά την αντίθεση τους, χωρίς µισόλογα

Η τρόικα έχει θέσει και επίσηµα το αίτηµα να καταργηθεί ο ειδικός ΦΠΑ που ισχύει στα νησιά µας, προκειµένου να υπογραφεί η νέα «δανειακή» σύµβαση υποδούλωσης της χώρας µας. Το νέο µνηµόνιο. Οι διατυπώσεις έγιναν την εβδοµάδα που µας πέρασε και οι αποφάσεις θα ληφθούν τις απόµενες ηµέρες. Είτε αναβληθεί η υλοποίηση του αιτήµατος για να επανυποβληθεί µε αφορµή την καταβολή κάποιας επόµενης «δόσης» είτε γίνει…


….προσπάθεια να επιβληθεί, είναι καιρός από µέρους των εκπροσώπων µας να ληφθούν άµεσα κάποιες αποφάσεις.

Το ιστορικό

Από την ηµέρα που η κυβέρνηση του «νεοΠΑΣΟΚ» αποφάσισε ότι η «σωτηρία» της χώρας περνά µέσα από το µνηµόνιο των οικονοµικών κατακτητών µας, κάθε φορά που πρόκειται να συνοµολογηθεί µεταξύ των δυναστών µας ένα νέο, χειρότερο από το προηγούµενο καθεστώς δουλείας, επισύρεται η απειλή της εξοµοίωσης του αιγαιοπελαγίτικου ΦΠΑ, µε τον ηπειρωτικό.
Δηλαδή, να χαθεί η κατάκτηση των πολιτών των νησιών µας που κερδήθηκε µετά από πολλά χρόνια ως αντισταθµιστικό όφελος. Εδώ νοµίζουµε ότι αξίζει να εξηγήσουµε τι θα πει «αντισταθµιστικό όφελος». Επειδή το Κράτος δεν µπορούσε να προσφέρει τις υπηρεσίες που προσέφερε στους πολίτες που ζουν στην ηπειρωτική χώρα, αποφασίστηκε να δοθεί ως αντιπαροχή στα νησιά µας µειωµένος συντελεστής στον Φόρο Προστιθέµενης Αξίας, τον γνωστό µας ΦΠΑ που υπάρχει σε κάθε προϊόν και κάθε υπηρεσία.


Ο ειδικός ΦΠΑ δεν είναι «προνόµιο»

Άρα, κάθε φορά που κάποιος νησιώτης παρακολουθεί δηµόσια συζήτηση για το ενδεχόµενο κατάργησης των ειδικών τιµών ΦΠΑ που ισχύει στα νησιά µας, θα πρέπει να ξέρει ότι δεν πρόκειται για κάποιο «χάρισµα» που η πολιτεία µας πρόσφερε και που τώρα, που η χώρα βρίσκεται σε κρίση (;), δικαιούται να µας το πάρει πίσω. Η αλήθεια είναι ότι µε τους ειδικούς συντελεστές ΦΠΑ που ισχύουν εδώ και λίγα σχετικά χρόνια στα νησιά µας η πολιτεία µπόρεσε να «εξοφλήσει» µόνο ένα µικρό µέρος από τις ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις της προς τους νησιώτες κατοίκους. Όχι ότι σε πολλά µέρη της ηπειρωτικής χώρας δεν υπάρχουν προβλήµατα ασυνέπειας από την πλευρά του Κράτους. Αλλά στα νησιά το πράγµα «παραπήγαινε» για δεκαετίες και το κακό συνεχιζόταν και συνεχίζεται ακόµα.

Ισοπολιτεία

Κατά την γνώµη µας, κάθε φορά που διάφοροι οικονοµικοί εκτελεστές «τροϊκανοί» και τα ελληνόφωνα «τσιράκια» τους θέτουν θέµα κατάργησης του αντισταθµιστικού – µειωµένου αιγαιοπελαγίτικου ΦΠΑ, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι πρόκειται για πρόθεση παραβίασης της ισότητας µεταξύ πολιτών της ίδιας χώρας. Το γεγονός αυτό συνιστά παραβίαση του Συντάγµατος. Πόσο µάλλον που στο Σύνταγµα προβλέπεται (ανεφάρµοστη) εδώ και κάποια χρόνια η περίφηµη «νησιωτικότητα» που αναγνωρίζει το ειδικό καθεστώς των νησιών µας βάση του οποίου η εκάστοτε κυβέρνηση θα πρέπει να λαµβάνει ειδική µέριµνα, ώστε να µπορούν να εφαρµοστούν οι λειτουργίες του Ελληνικού Κράτους µε τον ίδιο τρόπο, όπως στην υπόλοιπη χώρα.

Τα οφέλη…τους

Όµως, αλήθεια, ποιος έχει κερδίσει τα περισσότερα από την εφαρµογή του µέτρου του µειωµένου ΦΠΑ, από τότε που εφαρµόστηκε στα νησιά µας; Εµείς λέµε ότι το Ελληνικό Κράτος έχει ωφεληθεί πολύ περισσότερο από τους νησιώτες. Και τούτο, διότι η τουριστική οικονοµία έγινε πιο ανταγωνιστική και συνεπώς τα έσοδα από αυτήν για το Κράτος διατηρήθηκαν ή και πολλαπλασιάστηκαν. Αλλά και η απλή διαβίωση σε µη τουριστικά νησιά έγινε περισσότερο υποφερτή, χωρίς να συσσωρεύονται κοινωνικά προβλήµατα και οικονοµικές απαιτήσεις στην πολιτεία.
Το µέτρο τελικά, συµβάλει στην βιώσιµη (όχι την πρέπουσα, διότι υπάρχουν άλλες µεγάλες ελλείψεις) ύπαρξη στα νησιά του Αιγαίου, του µεγάλο µέρους του πληθυσµού τους, δηλαδή, των ιδιοκτητών οικογενειακών επιχειρήσεων. Της ύπαρξης των µέσου εισοδήµατος οικογενειών γενικότερα, που ωφελούνται από την χρήση του ειδικού ΦΠΑ στο εµπόριο και την κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών.
Θα µπορούσαµε να πούµε ότι το µέτρο συµβάλει στην διατήρηση του πυρήνα της ύπαρξης κάθε «ζωντανής» κοινότητας, της οικογένειας, σε κάθε ένα από τα νησιά µας. Και είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων ότι ο µεγαλύτερος παράγοντας ασφάλειας ενός αποµακρυσµένου τόπου ή µίας ασυνεχούς εδαφικής επικράτειας δεν είναι τόσο ο στρατός, όσο η ύπαρξη οργανωµένης κοινότητας κατοίκων.

Συνεπώς, όποιος επιθυµεί την υπονόµευση (και όχι την βελτίωση) του είδους της οικονοµίας που διατηρείται έως σήµερα στα νησιά µας, στην ουσία, επιδιώκει την αποσταθεροποίηση της προστασίας τους, τόσο από ξένα οικονοµικά συµφέροντα, όσο και επιβουλές. Τι άλλο µπορεί να σκεφτεί κανείς, όταν την εξοµοίωση του ΦΠΑ την ζητούν άνθρωποι οι οποίοι υποτίθεται ενδιαφέρονται για την βελτίωση της οικονοµίας; Διότι µέχρι τώρα, το σύστηµα µε µειωµένο ΦΠΑ απέδωσε πολύ περισσότερα έσοδα στο Κράτος από αυτά που εισέπραττε, όταν υπήρχε υψηλός ΦΠΑ!

Άρα, κάποιοι θέλουν την οικονοµική – εδαφική επικράτηση στα νησιά και όχι την ανάπτυξη της οικονοµίας µε εµάς µαζί. Ο καλύτερος και πιο σύντοµος δρόµος, είναι να «καεί» η υπάρχουσα οικονοµία. Δηλαδή, ο, τι επιβάλλεται στο σύνολο της χώρας µας µε την εφαρµοζόµενη ύφεση.

Οι βουλευτές µας Ήδη, µε την φηµολογία για εξοµοίωση του ΦΠΑ τις προηγούµενες φορές που ήταν να πάρουµε κάποια νέα «δόση» από την τρόικα, οι βουλευτές του νοµού µας έχουν δηµοσιοποιήσει διάφορες ανακοινώσεις µε τις οποίες διαδηλώνουν την αντίθεση τους στο ενδεχόµενο κατάργησης του µειωµένου ΦΠΑ των νησιών µας.
Προσωπικά, δεν µου αρέσουν οι «γενικές» διαφωνίες, ούτε οι «γενικές» συµφωνίες.

Τώρα, που η φήµη, έχει διατυπωθεί επίσηµα πια ως αίτηµα από την πλευρά της τρόικας, οι βουλευτές όλων των κοµµάτων των νησιών µας, αλλά και τα Περιφερειακά και Δηµοτικά Συµβούλια θα πρέπει να υπογράψουν κοινή δήλωση διαφωνίας µε απειλή άµεσης υποβολής παραιτήσεων όλων, ως προειδοποιητικού µέτρου. Υπάρχει και το δεύτερο µέτρο, της συλλογής υπογραφών από τους πολίτες για µερική αυτονόµηση, στην οικονοµική τουλάχιστον δραστηριότητα, από το υπόλοιπο Κράτος.


Επίλογος

Ούτως ή άλλως, από δύο – τρεις τέτοιες κοµβικές προκλήσεις, διακυβεύεται το µέλλον της συντριπτικής πλειοψηφίας των σηµερινών Ελλήνων νησιωτών. Αν η απειλή τους είναι να εγκαταλείψουµε (όπως έκαναν οι πρόγονοι µας) τα νησιά µας ή να «εγκλωβιστούµε» ως ραγιάδες σ’ αυτά µε απασχόληση να γυρίζουµε τους έλικες της Γερµανικής (ή άλλης) πράσινης ανάπτυξης, είναι καλύτερο να διεκδικήσουµε την ελεύθερη ύπαρξη µας.

Ας πάρει ο καθένας τις ευθύνες του ξεκάθαρα.

Κ. Ν. Δραγάτης